Dedim ya, “Arşiv patladı, kaçın; vardır bir nedeni”, alın dostlar size sıralı, fotoğraflı hayatımın özeti:
Kimi zaman...
Yaş elli, başka meslek bilmedim
Adım: Haberci
Kimi zaman zabıta, doktor oldum,
kimi zaman gezindim Sultaahmet ya da Ayasofya tepelerinde…
Darbeler gördüm
Kimi zaman maymunla oldum dost,
kimi zaman maymun ettim birilerini…
Yıkılan, yakılan parlamentolar gördüm.
Afetler, çatışmalar, savaşlar…
,
Dev gemiler gördüm küçük kayaların ikiye böldüğü, hatta kimi zaman,
içinde binlerce koyunun telef edildiği…
Irk nedir bilmedim.
Renk, din, mezhep ona keza.
Oldum hacıyla hacı, oldum hocayla hoca…
Nelerini tanıdı yüreğim.
Kimi zaman dalkavuk, dansöz hak getire zübük, kimi zaman ırz düşmanı pezevenk…
Binlerce dostum oldu.
Polis, asker, siyasetçi, SAS-SAT,
amma velakin kalemimi kimseye satmadım..
Binlerce köy, yüzlerce kent,
onlarca memleket gördüm.
Hatta Malta!
Ama ben en çok, en çok ülkemi sevdim!
Yaşar Gürsoy
Çanakkale
7 Ocak 2019
