“Savaşta doğanlar savaşta ölenler” Cemal Köyük yazısı

Sığınaklar da bebeklerini dünyaya getiriyor kadınlar.
Savaşın ortasında çocuklar doğuyor.

O bebekleri dünyaya getiren kadınlar ölümü enselerinde hissederek buz gibi barınaklar da dünyaya gelen bebeklerini kucaklarına alınca yine de gülümsemeyi sevinci her şeye rağmen unutmuyorlar.

Umutlarını bebeklerine sarılarak yaşıyorlar.

Ve yine her zaman olduğu gibi masum çocuklar ölüyor kimin savaşı olduğu belli olmayan acımasız saldırılarda.

Sonra da kahraman ordumuz. Kahraman Rusya diyorsunuz.
Bunun nesi kahramanlık, suçu günahı olmayan hayatlarını elinden aldığınız çocukları öldürerek mi kahraman oldunuz?
Bu olsa olsa insanlık suçu dur…

Bunun vebalini nasıl ödeyeceksiniz?

Dünya ne yapıyor, daha çok insan daha çok masum çocuklar ölsün diye yangına körükle gidiyor. Silah yardımı yapıyor.
Tabii yine silah tüccarları kazanmaya devam ediyor.

Bu arada masada el sıkışarak görüşmeler başlıyor.

Madem aynı masada oturabiliyorsunuz neden insanlar ölmeden çocuklar o sığınaklar da doğmadan, şehirler yok edilmeden oturup konuşmadınız?

Bir de barış yanlısı gibi adeta dalga geçiyorsunuz..

Hırs kin nefret öfke ve bir kişinin isteği ile insanlık yok ediliyor.
Dünya sadece seyrediyor daha önce seyrettiği gibi!..