Oğuz Güven işte böyle bir gazeteciydi.. Ve hep gazeteci kaldı.. Mustafa Hoş yazdı

 

#oğuzgüven tutku ile mesleğine bağlı bir gazetecidir.tanıdığım ilkgünden beri bütün zorluklara rağmen hep gazeteci ve iyi insan olarak kaldı…

Oğuz’la ilk zonguldak’ta tanıştık. 1989 yılında.o günaydın İstanbul, ben Zonguldak muhabiriydim.madenci haberi için zonguldak’a gelmişti.

Jaberi yaptı. Akşam geri dönecekti.. “Kızım (demet) beni özler mutlaka otobüse yetişelim” dedi.. Otobüsün kalkış saatine kadar bir yerde oturduk..

Otobüs saatine yakın, tanıdığım biri Çaycuma’da sağlık ocağında bir bebeğin öldü diye morga götürüldüğünü, orada ölmediğinin ortaya çıktığını anlattı.. Ben not aldım sabah olay yerine gideceğimi söyledim..

Oğuz, “hadi şimdi gidelim” dedi. “Otobüs saatine yetişemeyiz” dedim.. “Olsun bir bebeğe bunu yapanlara hesap sormak bizim işimiz, bunun için gazeteciyiz” dedi..
Bir araç ayarlayıp gittik…

Sabah karşı haber tamamdı.. Olay anlatıldığı gibi olmuş.. Bebek morgdan geri alınmış.. Ama sonra bu ihmal sonucu vefat etmişti..

Dönüşte aracımız bozuldu..

“Haberi yetiştirelim”dedi Oğuz ve saatlerce yürüyerek terminale ulaştık.. Giderken “Artık burada sadece bir meslektaşım değil kardeşim var” dedi.. Sarıldık ve o gün bugün hem kardeş/dost/arkadaş olduk hem de hep sadece gazeteci kaldık…

Mustafa Hoş