BİR DAMLA YAŞ…
Mutluluktan.
Size de oldu mu daha önce, bilmiyorum. 51 yıl sonra, Evet tam tamına 51 (ellibir) yıl sonra, varlığını ilk kez gördüğüm bir fotoğraf geçti elime.
Tarihi 1966.
BM Genel Sekreteri U-Thant adlı biriydi.
ABD’yi Johnson, SSCB’yi Brejnev yönetiyordu.
Demirel daha 1’nci dönem başbakanlığındaydı.
Coca Cola Türkiye’de üretilmeye başlandı.
Anadol otomobil üretilmeye başlandı.
The Good The Bad and The Ugly filmi gösterime girdi.
Fransa NATO’dan çıkma kararı aldı.
Türkan Şoray, Çalıkuşu filmini çekmişti.
Kraliçe 2.Elizabeth sadece 14 yıldır tahttaydı.
Charles de Gaulle Fransa Cumhurbaşkanıydı.
Zeki Müren “Senede Bir Gün” albümünü yayınladı.
Bülent Ecevit, İsmet Paşa’nın CHP’sinde Genel Sekreter seçildi.
İngiltere tek Dünya Kupası’nı Londra’daki finalde kazandı.
Uzay Yolu’nun ilk bölümü çekildi.
Beatles, Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band albümünü kayda başladı.
Göztepe, Altay, Altınordu, İzmirspor, Karşıyaka hepsi 1.Lig’deydi.
Fotoğraf makinesi her evde yoktu. “Hali vakti iyi ailelerin” evlerinde vardı genelde. Bizim evde fotoğraf değil, çamaşır makinesi de yoktu, buzdolabı da. Evimizdeki en “yüksek” teknoloji ürünü alet lambalı bir radyoydu.
İşte ben bu nedenle, bu fotoğraf karesinde var olmama rağmen, bu fotoğrafı daha bugün (19 Ekim 2017) elde edebildim. Bende yoktu çünkü. Canım kardeşlerim Ali Tursan (en önde en afacan bakışlı) ve Azmi Ersoy Ali’nin sağında en uzun boylumuz) sayesinde buldum.
İstanbul’un en güzel ve en seçkin okullarından Maçka İlkokulu’ndaki sınıfımı ve can arkadaşlarımı tekrar gördüğüm için dünyalar benim oldu. Hepimiz çok değişmişiz. Elli bir yıl tabii. Kolay değil. Bir doğum günü vesilesi ile Teşvikiye’de birinin (muhtemelen okulun tam karşısında Maçka Palas’ta oturan Azmi’lerin) evinde toplanmıştık. Öyle eğlenmiştik ki. Adeta çocuklar gibi şendik. Hatta, Ali Tursan (yanlış hatırlamıyorsam) koşuşturmaca sırasında bir şeyleri kırmıştı (yanlış mı hatırlıyorum Ali?)
Bir damla mutluluk yaşı düştü gözümden.
Ne küçükmüşüz. Ne güzelmişiz. Ne tatlıymışız. Hepinizi hasretle kucaklıyorum.
Zafer Arapkirli
