Ah antenler ah,
Televizyon çok lüks ve konfordu bir zamanlar. Bugünkü gibi değildi.
Çatıda anten vardı, ekranlar siyah beyazdı ama hayatlar rengarenk mutlu idi. Rüzgar esince yönü değişir yada ortadan kırılırdı.
Televizyonda görüntü giderdi.
O an çatıya birisi çıkar ve anteni düzeltmeye çalışırdı.
Çatıdan aşağıya düzelip düzelmediği cep telefonu ile konuşulmadan bağırarak iletişim kurulurdu.
– Tamam şimdi düzeldi, sakın kıpırdatma öyle bağla denirdi.
Tam bir Yeşilçam filminin ortasında yada dünya kupası maçlarında anten dönerdi.
Yayın kesilir karıncalanma olurdu.
İşte o an genç bir delikanlı hızla çatıya çıkardı pencereden sarkan kişi ile iletişim kurardı.
O zaman hayatlar daha zordu ama mutluluk toplumca paylaşılırdı.
Bugün evlerin çatısına çıkmak bile imkansızken, gençler sevgilileri ile çatılardan iletişim kurardı.
O zamanlar insanların televizyonu siyah beyazdı ama hayatları rengarenk Mutlu idi…
Ali Değirmenci
Nam-ı Diğer Kuzeyli Dali
