kara kışın ayazında
vurmuşum kendimi buzlar arasında
kardelenler patlamış şehrin ortasında
kurtlar pusuda,
kuşlar sığınmış gecenin kuytusuna
yıldızlar ok olmuş dökülüyor gözlerime
arıyorum kendimi aşkın dar sokaklarında
sevdam ay olmuş parlıyor geceye
çomak soktum arı kovanlarına
incir dolup, nar boşalırken güne
indim karınca dehlizlerine
her şey işlenmiş ince ince
hepsi aşk-ı sevda üzerine
bir meneviş inceliğinde
boynumda sevda ipi gül dalında bedenim
kardelenler kan ağlıyor
cellatım suskun….
______her sarılışında ölmüşüm____
-Bekir Birincioğlu-
