ONURLU REDDEDİŞLER – 3 Bir Ağır Ceza Reisi vardı. Adam kayırdığı, yasaları eğip büktüğü hiç görülmedi. Ağır ceza verdikleri bile “Baba adam” derdi. İşte, Onun oğlu ünlü müzisyen Alp Özeren, babasının istese trilyoner olabileceğini ama onun nasıl reddettiğini yazdı

ONURLU REDDEDİŞLER – 3
Herkesin sevdiği bir Ağır Ceza Reisi vardı. Adam kayırdığı, yasaları eğip büktüğü hiç görülmedi.
En ağır ceza verdikleri bile ona “Baba adam” derdi.
İşte, Onun oğlu ünlü müzisyen Alp Özeren, babasının istese trilyoner olabileceğini ama onun nasıl reddettiğini yazdı

Alp Özeren’in yazısı şöyle:

25 yıl önce, Cerrahpaşa Hastahanesi’nde; şu saatlerde, vefaat etmiş olan Babamın anısına…

Yine; Sevgili Anneme ve rahmetli Babama dāir bir REDDEDİŞ ANEKDOTU…
1960’ların sonu…
Van’ın Gevaş ve Erciş ilçelerinin ardından; 3. ‘vatana hizmet’ yeri olarak DATÇA’ya tāyin olurlar.
Evet; bugün, dünyanın sayılı tātil ve turizm beldelerinden biri olan Datça’ya…
Yılan ve akrep sokması kaynaklı ölümlerin, yaralanmaların deyim yerindeyse ‘vızır vızır’ olduğu; arsa bedellerinin ‘sudan ucuz’ olduğu, Datça’nın o ilkel zamanlarında; yerel halk, çok sevip saydıkları için; Anneme-Babama, parasını vererek oradan arsa almalarını ısrarla telkin ederler.
Ancak Annem ve Babam; hediye olarak almak bir yana, parasını vererek dahi oradan arsa almayı etik bulmadıkları; MESLEK ONURUNA TERS DÜŞECEĞİ (fırsatçılık olarak algılanacağı) inancını taşıdıkları için REDDEDERLER…
Ben de, bugün; ONLAR, o gün, o şekilde davranmayı SEÇTİKLERİ için; ZERRE KADAR ÜZÜLÜYORSAM NAMERDİM!.. 
Çünkü; NE KADAR AÇ OLURSAK OLALIM, YİYEBİLECEĞİMİZ MİKTAR BELLİDİR VE NE KADAR ÇOK YERSEK YİYELİM, YENİDEN ACIKACAĞIMIZ ZAMAN DA BELLİDİR…
Yaşantısı boyunca bir kez dahi FIRSATÇILIK yapmamış (aklından dahi geçirmemiş) olan Babamın aziz hātırāsı önünde; vefatının 25. yıldönümünde; yaşantısı ile örnek olarak ve özellikle de bütünün hayrı yararına, haysiyet, onur, şeref odaklı tercihler yapabilmem yönünde ‘kutup yıldızım’ olmaya devam ettiği için; bulunduğu boyuta teşekkür ileterek; bir kez daha saygıyla eğilmeyi borç biliyorum.

Alp Özeren