DEMİREL…
O’nu hepimiz; bir devlet adamı, bir insan ve belki de yüzlerce anekdot ile milleti gülümseten bir figür olarak hatırlayacağız.
O renkli, arkasından fıkralarla anılacak kişiliğine rağmen, bir sağcı, acımasız, faşist bir liderdi.
Deniz, Yusuf ve Hüseyin’in idamına el kaldırmış, imza atmış biridir neticede..
“Bana sağcılar, milliyetçiler suç işliyor dedirtemezsiniz” lafı damga vurur kişiliğine. 12 eylül öncesindeki kıyımların, cinayetlerin “en tepedeki müsebbiplerinden biri” damgasından asla kurtulamayacaktır. Parlamenter demokrasi adı altında sürdürülen bir faşist diktatörlük rejiminin en tepe koltuklarında, sermayeye hizmet eden, emperyalizme hizmet eden bir “halk çocuğu” olmak, onun için yapılacak en doğru tanımlama olacaktır.
Şahsen, pek çok kez yüz yüze konuşmuşluğumuz elini sıkmışlığımız, sorularımızla canını sıkmışlığımız, esprilerine katıla katıla gülmüşlüğümüz vardır. Neticede, rakibi hasmı filan değil, gazeteci olarak izleyeniydik.
Birlikte yurt içinde gezilerinde, yurt dışında da resmi ziyaretlerde bulunduk. Telefonda da, BBC’de çalıştığım yıllarda defalarca röportajımız olmuştur. Hemen her görüşmemizden, aklımda bir fıkra ya da fıkra tadında anekdot vardır.
Özetle; Türkiye’nin onlarca yılındaki acılara da, gülümsemelere de damgasını vuran biriydi.
Zafer Arapkirli
