PENCEREMİN ÖNÜNDEKİ TEK GÖZLÜ…
Evde kaldığım bu süreç içinde sabah saatlerinde keyif çayını kütüphanemin olduğu arka odada geçiriyorum. Bu süreç içinde gazete okuyup telefondan gündeme bakıyorum. Apartmanın arka tarafına bakan bu oda çocuk bahçesine bakar. Bu bahçedeki tüm salıncak ve aletler de belediye tarafından bağlandı. Yani yasak.
Ben orada ki koltuğuma otururken pencere önüne tünemiş güvercinler korkuyla kaçışırlar.
Bu sabah öyle olmadı. Penceremin önünde tek bir kuş vardı. Hemen camın dibine oturduğum halde uçup kaçmadı.
Bu şaşılacak bir durumdu. Acaba hastamıydı? Sanki ben orada yokmuşum gibi etrafı seyrediyordu. Merak ettim iyice yaklaştım ve gerçekle karşılaştım.
Zavallı kuşun sağ gözünün altında pembemsi bir ur gibi et parçası vardı ve büyük bir ihtimalle de zavallı sağ taraftan görmüyordu.
Ya bir kavga da yaralanmış yada bir kaza.
Önce güvercin zannettim. Fakat baş tarafı desenli gövde simsiyahtı. Acaba karga mı dedim? O da olamazdı. Kargaların başı beyaz puanlı olmazdı. Olsa olsa sığırcık galiba dedim. Sonunda sığırcıkta karar verdim. Uzmanı varsa beni aydınlatsın.
Kalkıp mutfaktan ekmek kırıntısı yapıp getirdim Amacım pencerenin öteki tarafından önüne koymaktı.
Ben bu çabaları yaparken . bizimki gayet sakin oturuyordu. Pencereyi açmak için tülü araladığım sırada bizim tek göz bir anda sol tarafa döndü ve beni gördü. Tabi görünce fırladı gitti.
Olsun ben ekmek kırıntılarını koydum ve odayı terk ettim. On dakika sonra tek göz gelip bir güzel ekmekleri yedi ve gitti.
Evet dostlar, bugün 18. gün. Yani Kovid-19 belası nedeniyle evime kapandığımın 18.günü. On sekiz gün önce kendi kararımla eve kapandım.
Bu süre nasıl geçti gelin bir de bana sorun. Ama alıştım galiba. İlk kez bugün yazdım. O da tek göze kısmetmiş.
Bakalım yarın sabah gelecek mi?
Özellikle artı 65′ ler başta olmak üzere ‘Ev de kalın’ Yoksa iş kötüye gidecek…
Faik Kaptan
