Onlarda White Van Man; yani ‘Beyaz Minibüs Sürüsü’, Bizde, BDS yani ‘Beyaz Doblolu Sığır’
WHITE VAN MAN..
Britanya sosyolojik jargonunda sözlüklere bile girmiş, bir “klişe” haline gelmiştir:
White Van Man- WVM.. (Beyaz Minibüs Sürücüsü)
Hödüğün tekidir. Genellikle, alt orta-alt alt-hatta eksi alt sınıf mensubu, ezik, kalas, görgüsüz, yontulmamış, torna tesviye görmemiş, tuz tanesi kadar bile beyni olduğu şüpheli bir dallamadır.
Hayat onun için, “mutlaka öndekinin önüne geçmek”ten ibaret olup, yanında yönünde, arkasında kimin olduğu umurunda değildir. Aynalarına filan bakmaz, sinyal kullanmaz, bir eli-kolu sürekli camdan sarkar. Kesin sigara da içer. Üç tekerlekli bisiklet hatta plastik scooter kullanmaktan bile aciz olduğu halde, altına 2-2,5 tonluk bir araç verilmiş ve trafiğe “salınmıştır”. Hani şu “Rodeo” arenalarına salınan boğalar misali. Kontrolsüz, tehlikeli, can almaya hazır ve evlere şenlik.
Çoğu, kendi işini yapar. Bir halttan anlamadığı halde. dükkanının camında ya da kartvizitinde “Usta” yazar.
The Sun, The Mirror (veya kapanmadan önce News of The World) okurudur. “Okur” derken, lafın gelişi tabii.. Resimlerine bakar. Yere tükürür, herkesin içinde “orasını burasını” karıştırır-kaşır. Kadınlara “O harfi ya da 0 rakamı” gözü ile bakar. Kelime dağarcığı “Soldan sağa fuck sağdan sola kcuf”den ibarettir. İçkiyi (yani birayı-başka içecek bilmez zaten) ağzı ile değil, göbek deliği de dahil, diğer “giriş noktaları” yoluyla içer.
Milli versiyonu olarak “BEYAZ DOBLOLU SIĞIR” – BDS klişesini öneriyorum.
Ne de çok ortak yanları var.
Zafer Arapkirli
