Narkissos’dan Nergis’e.. Kendini aşırı beğenmeye ‘narsisizim’ denir. Türkçe’deki “Nergis” bu sözden türemiştir.
Nergis’e adını veren Narkissos aslında acıklı bir hikayedir. Arkeoloji Dünyası’dan size bir hediye
Narkissos’dan Nergis’e
Kendini aşırı beğenmeye narsisizim denir. Türkçe’deki “Nergis” bu sözden türemiştir.
Nergis’e adını veren Narkissos söylencesi aslında acıklı bir hikayedir.
Yeryüzünde Tanrıların, su ve dağ perilerinin hüküm sürdüğü; toprak, su, orman, ateş ve havanın kutsal olduğu güzel bir çağda geçer olay.
Narkissos, bu ender güzellikteki çocuk, nehir tanrısı Kephisos ile aşık olduğu su perisi Liriope’den doğar.
Kahin Tresias, onun çok uzun ömürlü olacağını söyler ama sözlerine şunu ekler: “eğer kendini tanımaz ise”.
O vakitler kahinler az ve öz konuşurdu.
Narkissos, burnu havada bir gençtir.
Kimseyi beğenmez.
Tüm kızları reddeder; onları yanına yaklaştırmaz.
Ormanda avlanırken, rastladığı Ekno adında bir orman perisi ona aşık olur.
Delikanlı onu aşağılar ve tersler.
Bunun üzerine peri kızı şöyle haykırır:
“Dilerim, o da sevsin ama benim gibi sevdiğine hiç bir zaman kavuşamasın”.
Bir akşam av dönüşü, Narkissos kendini çok güzel bir su başında bulur.
Su içmek için eğilince, ilk kez suya yansıyan hayalini görür.
Bu olağanüstü güzellik karşısında adeta şaşkınlaşır, büyülenir, bilmeden kendine vurulur.
Görmekte olduğu bu kusursuz varlığa sarılmak ister ama onu kucaklayamaz.
Su dalgalanır, görüntü kaybolur.
Genç adam bu duruma çok üzülür.
Günlerce o güzelliği her yerde arar, bulamaz.
Reddedilmek kibirli delikanlıyı, perişan eder.
Üzüntüsünden, sararıp solar ve ölür.
Dağ ve su perileri ona çok ağlarlar.
Cenaze töreninde yakılacağı odun yığını hazırlanırken bedeni kaybolur.
Yatmakta olduğu topraktan, ortası sarı, kenarları bembeyaz taç yapraklarıyla çevrili hoş kokulu güzel bir çiçek çıkar.
Arkeoloji Dünyası
