Ege kıyılarını gezerken yorulup gölgesinde oturan Homeros’un kulağına şöyle fısıldadı zeytin ağacı:
Herkese aitim ve kimseye ait değilim.
Sen gelmeden önce buradaydım ve sen gittikten sonra da burada olacağım.
Homeros, Ege kıyılarını gezerken yorulur zeytin ağacının gölgesinde oturur. Zeytin ağacı konuşmaya başlar:
