Doğa ananın hayal gücü: Las Gachas
Ressam Bob olsa şöyle derdi sanırım; “Şuraya bir dere çizelim, yanına ağaçlar, arka tarafa dağlar ve bulutlar.”
Las Gachas tam da böyle bir yer. Tabi tabiat ana, hayal gücünü rahmetli Bob Ross’tan daha fazla çalıştırmış. Dere yatağını kayadan yapıp doğal su kaydırağı ile kayaya çizdiği oyuklar ile küçük doğal havuzlar oluşturmuş.
Bu doğa harikasına varmak için, Bogota’dan 6-7 saat uzaktaki Oiba’ya gitmek gerekiyor önce. Bulabildiğim en ucuz otobüs ise 40 bin pesosdu Omega firmasıyla. (Bana göre hiç ucuz değil)
En sevmediğim iki şey Kolombiya ile ilgili, birincisi otostop çekmenin çok zor olması. Almıyorlar anasını satayım. Ikincisi de otobüslerin pahalılığı. (Tabi benim standartlarıma göre 
Bir de Christmas ve yeni yıl binince fiyatlar uçmuş.
Aklınızda olsun Kolombiya’ya gelmeyi planlıyorsanız ve düşük bir bütçeniz varsa (Tabi, düşük bütçeden kastım, ayda 1.000-1.500 dolar harcayıp sonra kendine düşük bütçeli diyerek yardım isteyip duran Rotasız Seyyahlardan değilseniz. Hastasıyım bu elemanın. Tabi adamın takipçileri yardım konusunda benim arkadaşlarımdan çok daha duyarlı valla. O açıdan takdir de ediyorum. Biz bir kere yardım istedik. Başçavuşun eşeği osurdu ssanki. Tabi bir arkadaşın dediği gibi benim yardım isteğim herkesde aynı heyecaní yaratmamıș olabilir. Tek sorun, yardım isterken heyecan yaratmam gerektiğini bilmiyordum. Hayır bilsem soyunur isterdim, postun altına çıplak fotoğrafımı filan eklerdim. Gerçi benim ki heyecan mı yaratır korku mu emin olamadım )
Neyse işte yani gerçekten az paranız varsa Aralık ayında gelmemeye çalışın Kolombiya’ya. Herşeyin fiyatı neredeyse iki katına çıkıyor. Bir de yer bulamaması filan ekstrası.
Neyse Oiba’da hemen otobüsten indiğiniz yerden Guadalupe’ye 7 bin pesosa kamyonet tarzı araçlar kalkıyor. Bir saat kadar da bu sarsıntılı yolculuk sürüyor.
Guadalupe, Kolombiya’nın birçok yerinde bulabileceğiniz, tek katlı Kolonyal yapılardan oluşmuş, sevimli mi sevimli bir kasaba. Yeni yeni turistik olmaya başlamış anladığım. Çok fazla hostel seçenegi yok.
Ben hava karardıktan sonra vardım kasabaya. (En sevmediğim şeylerden biri gideceğim yere gece varmak. Çünkü kamp alanı bulması çok zor oluyor.) Neyse, şansıma araçtan indiğim yerde bir abi ucuz bir yer tarif etti, Hostal Guadalupe diye. Internette bulamazsınız. Carlos diye birinin işlettiği küçük bir hostel. Kapıda tabelası filanda yok. Evini hostele çevirmiş abi. Gayet şirin özel bir oda için 10 bin pesosa anlaşınca kamp alanı filanda aramadım ondan sonra zaten. Direk attım kendimi odaya. Bu arada bahçede kamp yapma şansıda var. Aynı fiyata. Maps Me de işaretledim, olmaz ya biri gelecek olursa oradan bulabilir
Neyse güzel bir uyku çektim. Sabah da ilk iş kahve sonrası, (bu arada normalde kahve sevmeyen ben Peru’dan bu yana kahve manyağı oldum. Günde 5-6 bardak gidiyor valla. Bir de kakao bağımlısıyım Nejat Şen yüzünden. O da başka muhabbet )su ve atıştırmalık birşeyler koyup çantama koyuldum yola. Guadalupe’den 30-45 dakikalık basit bir yürüyüşle varılıyor doğa ananın harikalarından Las Gachas’a.
Ondan sonra da bölgenin tadını çıkarmak kalıyor geriye.
Burayı ilk bizim kurye gezginler Ride2world’de görmüştüm. (https://www.facebook.com/ride2world/)
Ama bu iki tosbağa hiç uyarmamıştı (Aman dikkat edin. Dere yatağı çok kaygan. Düşüp kafayı gözü vurmayın ” diye.
Iki kere sol lob üzerine öyle düştüm ki sormayın gitsin. Hele ilkinde vallaha beynim yerinden oynadı. Iki gün oturup kalkarken ağrıdı kıçım. Neyse ben uyarmış olayım sizi. Aman ha aman. Dere yatağında yürümeye çalışmayın, oturun ya da yatıp kaya kaya gidin. Hem daha güvenli hem daha eğlenceli
Yöre halkının da piknik yapıp serinlemek için burayı tercih ettiğini söylememe gerek yok tabi sanırım. Yani, yöre halkıyla sosyalleşme içinde gayet güzel bir yer. Bende kendi çapımda sosyalleştim
Fotoğraftaki kızla muhabbetimiz aynen şöyle gelişti:
– Çok seksisin
-Aaa çok teşekkür ederim.
– Fotoğrafını çekebilirmiyim?
– Tabiki.
– Arkadaşlarıma hava atacağım yeni kız arkadaşım diye.
Gülüşmeler….
Ha meraklılarına söyleyeyim birşey olduğu yok. Sadece sohbet.
Yalnız ben sürekli böyle pata küte konuşmaya, olur olmaz yerde soyunup giyinmeye, cıbıl cıbıl denize gitmeye çok alıştım. T.C’ye dönünce gözünüzü seveyim bir yere kapatıp rehabilite olana kadar sokağa salmayın. Olur olmaz konuşup bir ada sopa yemeyelim boşuna
Asım Güneş
Yazı ve fotoğraflar: Asım Güneş
