“Bir Dünya Umut”
Yıllar önce bir makalemde Seyyahlık adabı, erdemi terbiyesi üzerine anlatılar kaleme almış, yazımda bu değerlerden yoksun kimselerin ne yazar ne de seyyah olamayacaklarını anlatmıştım.
Bahsettiğim yıllarda ülkemizde internet çok az kullanılıyor, mevcut gezginlerin tüm iletişimleri ülkede tek bir paylaşım formu “Linosport formu” üzerinden yapılabiliyordu.
O yıllarda dağcıları saymazsak, ülke genelindeki gezginlerin sayısı yirmi – yirmi beş kişi kadardı.
Bu insanların bir kısmı dünya kültürlerine, tabiatına son derece saygılı kimselerken, diğer kısmıysa son derece kısır zihniyetli, oldukça dar görüşlü ve gerçekte doğayla, dünya kültürleriyle uzaktan yakından, ilgisi olmayan kimselerdi. Birbiriyle hiçbir kan uyuşumu olmayan bu iki gezgin – seyyahlar, seyahat dergilerindeki yazılarının da etkisiyle; bir süre sonra kıyasıya bir rekabete girerek, seyyahlık kalitesizliğindeki ve kalitesindeki çıtalarını yükseltmeye başladılar.
Ülkemizde seyahat edemeyen ve tüm dünya kültürlerine aç bir toplum vardı ve bu toplumun büyük bir bölümü, o yıllardaki gezginleri gıptayla izlerdi.
Gezginlik kültürüne sahip arkadaşlarımız, bahsettiğim süreci iyi hatırlayacaklardır.
Aradan yıllar geçti, ülkemizde ve dünyada internet çok ileri şekilde kullanılmaya başlandı, uydu bağlantıları, sosyal medya, cep telefonları, dijital kameralar vb derken, artık oturduğumuz yerden tüm dünyaya ulaşabilir olduk. Montaj – dublaj kültüründen uzakta gelişen bu süreçte; ortaya çıkan yeni gezginlerde, seyyahlık kalitesini ve kalitesizliğini, artık çok daha net bir şekilde görmeye başladık.
Gezginlik kültürüne sahip insanlar olarak gelinen bu süreci, şahsım adına kaygıyla izlediğim ve hatta günden güne artan “ abartılı, fazlasıyla kalitesiz, birbirinin kopyası seyyahlığa” karşı sesli düşünmeye başlamıştım. Hangi kanalı açsam “ Gezelim, yiyelim, sıçalım “ tarzında, sözel anlatımları, görsel çekimleri, üslup ve yöresel kültürlere karşı yaklaşım kalitesizlikleri, yüzlerinden – paçalarından akan, onlarca gezi programı türemişti.
Gelinen bu süreçte yine kendi adıma bu pejmürde gezginleri izlemek yerine, sadece vahşi hayatı anlatan belgesellerle yetinmeye başladım. Eline bir mikrofon, bir kamera geçiren herkes, yetersiz şöhretler, unutulmuş kalitesiz oyuncular, şarkıcılar vb derken, gezginlik kültürü iyiden iyiye ayaklar altına düşmeye başlamıştı. Eskiden köylerine bir gezgin geldiğinde, tüm köylüler ellerinden gelen misafirperverliği gösterirken, şimdilerde aynı köylüler, köylerinde zevzek gezginleri istemez olmuşlardı. Bu durum sadece ülkemizde değil, pek çok dünya ülkesinde de aynı durumdaydı.
Artık bu gezginlerden ve gezi programlarından bıkmış bir toplum vardı ve gezi programları başlayınca, hemen başka kanallara geçiş yapıyorlardı.
Kendi adıma artık “ Gezginlik Kültüründen” umudumu kesmeye başlamıştım, işte tam bu sırada karşıma çıkan, Bedavacı TV ler yerine küçücük bir video kanalı üzerinden yayın yapan, gezerken öğrenen, öğreten, gittiği her coğrafya da kendine saygınlık kazandıran, enteresan bir gezgini izlemeye başladım…
Umudum tükenirken, bir anda yeniden;
Umut’um artmaya başladı.
İşte sizlere – bizlere bir dünya Umut… vadeden bir seyyah, onu izleyin, ona destek olun, onun anlatım kalitesiyle, birbirinden anlamlı seyahatlere çıkın.
Bu adam kendi ruh güzelliğini, ayak batığı her yere taşıyan biri…
Okuyan, araştıran, tarihi ve günümüz dünyasını kaleme alan biri…
Hadi açın bir seyahat videosunu ve ruhunuzu serbest bırakın, Bir Dünya Umut, sizlere en doğal ve içten haliyle; rehberlik edecektir.
Sevgilerimle.
Murat Ceylan
Doğa ve Macera Markalar Kurucusu
www.dogavemacera.com.tr
www.kazdaglariyatirim.com
