Özal zamanında muhalif bir işadamına maliyeciler denetime gider. İlla bir açık bulun, ağır bir ceza kesin diye talimat almışlardır. Lakin defterler o kadar muntazam tutulmuş, vergiler öylesine doğru hesaplanarak yatırılmıştır ki, açık bulamazlar.
Hafta sonu gelmiştir, elleri boş geri döneceklerdir. Bir de ne görsünler, şirkete kayıtlı arabalardan ikisi şirket garajında değildir. O dönemde suç bu. Basarlar cezayı.
O denetmenler bugün Saraçhane’ye gitse emekliliklerini isterler, yeminle. Belediyeye kayıtlı yüzlerce lüks aracın Türkiye sınırlarında olduğu meçhul yahu. Belediye aracı satın almış ya da kiralamış, kirasını her ay tıkır tıkır ödüyor, ama kimin emrine vermiş, bilen yok.
Lan var ya, bizim vergilerimizle sefahat sürenler…
İki yakanız bir araya gelmesin, sefalet içinde geberesiniz…
Benim bedduam tutar.
Kenan’ı bir okuyup üflemiştim, herif canını verememişti…
Hilmi Alişanoğlu
