2008 yılıydı..
Şubat ayı istanbul un sokaklarında soğuğu ayazı ile herkesin iliklerine kadar işlemişti..
işte öyle soğuk bir günde telefonum çaldı..
“Süleyman Bey , Serhat beyle ikinizi çok özledim, müsaitseniz birşeyler yiyelim birazda hasret gideririz”..
Bir saat sonra Florya da bir masada buluşmuş, soğuk şubat ayının ayazı sımsıcak bir sohbete dönüşmüştü..
Konu çoğu zaman olduğu gibi futbol ve Türk sporuydu..
14 şubat ta Futbol Federasyonu seçimleri vardı. Karşımda oturan gözlerinin içi gülen dostum konuşurken ilk defa tedirgindi.. Hiç unutamayacağım şu sözleri sıraladı:
— Beni kimse sevmiyor, onu anladım. Herkes el birliği ile futbol federasyonuna başkan olmamı istiyor. Ben, bu federasyona başkan olursam fazla yaşayamam. Türk sporu Adamı öldürür…
Aradan altı ay geçti geçmedi.. Hiç unutmam günlerden 5 Temmuz’du..
Televizyonun altından geçen bir alt yazı içimden birşeyleri kopardı.
“TFF Başkanı Hasan Doğan geçirdiği bir kalp krizi sonucu hayatını kaybetti”
O koca adamın o kocaman ve sevgi dolu kalbi ancak bu kadar dayanabilmişti..
Türk Sporu değerli birini ben ise çok sevdiğim bir dostumu kaybetmiştim..
Ne zaman TFF Başkanlığı seçimleri konuşulsa, aklıma o Florya’daki restoran da pizza yerken bize Hasan Doğan başkanın söyledikleri geliyor..
Süleyman Rodop
