Tam da böyle, aynı yerde, aynı şekilde oturuyordu ama ceketini çıkarmıştı. Arada sırada fotoğrafta olduğu gibi beni dinliyor, arada da bilgisayarına dönüp bir şeyler yazıyordu.. Sene 1987… Dört yıldan beri Strasbourg’tan Hürriyet’e haber yapıyordum. Ama kadrom yoktu. Çetin Emeç haberlerimi beğendiğini söyleyerek şefimiz Ferai Tınç’a beni görme isteğini iletmişti. İlk kez tanışıyordum.
Haberler dışında başka neler yaptığımı sordu. Ama ilgisiz gibiydi. Ben konuşurken bilgisayarda birşeyler yazıyordu. Kulağım sende der gibi bir işaret yaptı. Ben müzik üzerine eğitim gördüğümü ve piyano çaldığımı söyledim. Hemen bilgisayarı bıraktı ve ilgiyle beni dinlemeye başladı. Başka sorular da sordu ve sonra da teşekkür etti. Ayrıldım yanından.
Bir ay sonra Hürriyet’in artık kadrolu muhabiriydim.
Sonraları kızı Mehveş Emeç’in piyanist olduğunu öğrendim. Rahmetli Emeç haberlerimden dolayı beni görmek ve kadroya almak istemişti belki ama, ben yanından ayrılırken eminim müziğe olan ilgim onun en çok aklında kalan şeydi..
Rahmet diliyorum bu büyük gazeteci abime.. #çetinemeç
Zeynel Lüle
