Yayınevini kurduğum günden beri her kitap fuarına gider, kalabildiğim kadar da fuar alanında kalırım ben.
Bir tek şey yapamam, benim kitaplarımı alanlara, kim olduğumu söyleyemem (Niye söyleyeyim hem!), boynumdaki isimlik hep ters durur, adımı okumasın kimse diye.
Bu durum yüzünden zaten çokça komiklikler başıma gelmiştir, bir yenisini de bu akşam Kocaeli Kitap Fuarı’nda yaşadım…
Akşam tenhalığında altmış-altmış beş yaşlarında bir hanımefendi, uzaktan Telgrafhane yazısını okuyup standa geldi; dikkatli dikkatli kitaplara bakmaya başladı.
Eline benim Uğur Mumcu kitabını alıp, sallaya sallaya, “Bu Taylan Özbay’ın başka kitabı var mı burda?” dedi. Yerimden kalktım, diğer kitapları verdim, “Tanıyor musunuz?” dedim, “Sosyal medyada takip ediyorum ben bunu” dedi, “Güzel şeyler yazıyor arada, bu kitabını da okumuştum, diğerlerini alayım dedim sizi görünce”
Aldı, gitti kitapları.
Buralardaysa; “Efendim, merhaba!”
Taylan Özbay
