İSTANBUL AĞLIYOR BEN AĞLIYORUM…
Ne güzeldi her şey bir zamanlar…
Kömür kokusu çıkardı evlerin bacalarından.
Sabahları simitçinin sesi ile uyanırdık.
Ardından bol mürekkep kokulu gazeteci gelirdi.
Öğleye doğru omzunda sopa ve ucunda yoğurtçu.
Daha sonra at üstünde gelen zeytin yağcı .
Akşamları ise yazlık sinemalara giden komşular.
Ve evlerinin kapıları açık…
Her şey güzeldi vede komşular iç içeydi.
Çaldılar 12 Eylül’de her şeyimizi…
Siyah beyaz televizyonumuzla girdi aramıza netekim.
Sonra serbest piyasa deyip komşuyu komşudan uzaklaştırdı tonton.
Komşu komşusuna kapısını açmaz oldu.
Ve..yavaş yavaş geldik bu günlere….
Tıpkı kurbağa misali.
Kazana suyu koyup içine bıraktılar bizi.
Ve altını yakıp yavaş yavaş kavurdular .
Hepsi yetmedi bitirdiler bu güzelim şehri.
Bir zamanlar İstanbul vardı… şimdi ise Suriye oldu.
Ve…bu yüzden terk ettim bu şehri.(((
İrfan Demir
