“..her ölüm sessizce gelir çığlık çığlığa ölür sevdalar..” Bekir Berincioğlu’dan nefis bir şiir daha

Denizin mavisine atmış oltasını balıkçı
dudaklarının arasına sıkıştırmış
bir de cigara,
bir ciğer dolusu dumanı savururken
gökyüzünün mavisine
ellerinde misina yarası
kaşla göz arası
bir de elindeki oltası
hafiften dalıp çıkınca suya
balıkçının heyecanı ulaşır taaa ufka
hafif hafif çekerken oltasını
duymadı çapariye takılan balıkların
sessiz çığlıklarını
cigarasından çektiği dumanı
savururken gökyüzünün mavisine…
sakin sakin izlerken
denizin mavisine attığı oltasını,
hafifçe sallanan olta ile
heyecanlandı balıkçı
fırlatıp attı cigarasını bir kenara,
hafifçe çekti bıraktı oltayı
bir daha çekti usulca bıraktı
misina gerildi tekrar çekti bıraktı,
yavaş yavaş çekmeye başladı,
heyecanı iyice artmıştı balıkçının
misinaya takılmış sessiz çığlıklar atan
iki büyük balığı çekip kaldırdı,
ustaca kavradı çırpınan balıkları
bir çırpıda çıkarıp yanındaki kovaya atıverdi
ve ben sessiz çığlıklar atarak çırpınan balıkların
ölümünü gördüm..
Balıkçı mutlu, ben üzgün…
denizin mavisine takılı kaldı gözlerim,
kim bilir daha nerelerde balıkçılar vardı
tuttukları balıkların sessiz çığlıklarını duyamayan..

_____her ölüm sessizce gelir çığlık çığlığa ölür sevdalar ____

-Bekir Birincioğlu-