“Buradan arada sırada Beşiktaşlı olanların hikayelerini paylaştım…
Benim hikayem öyle etkileyici bir hikaye değil…
10-11 yaşlarındaydım futbola da ilgim yoktu maç seyrettiğimi hatırlamıyorum o zamana kadar…
Sebebini hatırlamıyorum ama evde anne tarafından kimse eksik değildi dayılar teyzeler…
Beşiktaş-Galatasaray maçı vardı…
Televizyonun olduğu oda Galatasaray tribünü gibiydi babam, dayılarım (3), abim,4-5 yaşlarındaki GS formasıyla aldatılmış kardeşim…
6 Galatasaray taraftarının arasında ben. (benimle de az uğraşmadılar GS’li yapmak için)
Neyse maç başladı gs pozisyon kaçırıyor sonra bağrış çağrış…
BJK kaçırıyor derken GS gol attı… Gooollll ko…k helal olsun sesleri arasında oyun tekrar başladı ve sessizliği yakaladığım bir sırada “Ben beşiktaşlıyım” diye ağzımdan çıktı…
Ağzımdan neden çıktığını bilmiyorum ya gol yediği için üzüldüm, beyaz formalılara ya da ortama isyan için Beşiktaşlı oldum ya da her ikisi birden…
Sonrasında aradan fazla geçmeden Beşiktaş yabancı futbolcu sandığım (ilk defa öyle bir isim duyduğumdan) Feyyaz’ın golüyle 1-1 yaptı ve etrafı buz kesti…
Sonra Beşiktaş penaltı kazandı ve rıza penaltıyı kaçırdı… Sonra GS 2-1 yaptı yine inanılmaz bir sevinç diğerlerinde… Ben dayıma “ne kadar kaldı maçın bitmesine” diye sorunca alaylı bir şekilde “maç bitti sayılır fazla zaman yok Beşiktaş böyle bir takım sen de GS’li olursun artık”, ya da buna yakın bir şeyler söyledi…
Derken Beşiktaş bir penaltı daha kazandı, penaltı kaçıranı (Rıza) tekrar topun başına geçerken gördüğümde koştum tv nin önüne ve bi elimi yumruk yapıp diğerini üzerine vurarak hareket yaptım…
“Çekil lan tv nin önünden” diye bana bağırırlarken gol oldu ve 2-2 bitti…
Ya ilk aşk gibi ilk maçta unutulmuyor ya da futbol muhabbetlerinde arkadaşlara anlattığım için hatırlıyorum…
İlk aşkım Beşiktaş olduğu için de olabilir…”
Fuat Çakar
Kaynak: facebook
