‘Beşiktaş biiiiirrr korner atıyor..’ artık yok.. Beşiktaş maçlarının efsane spikeri Necati Karakaya vefat etti. İşte 10 Ağustos 2013’te Orhan Can’ın Hürriyet Gazetesi’nde yazdığı yazı

Orhan Can

Bu yazı 10 Ağustos 2013 yılında Hürriyet Gazetesi İnternet sayfasında Beşiktaş maçalarının radyoda anlatması ile ünlü Necati Karakaya ve İnönü Stadı anısı için yayınlanmıştır…

Bügün 23 Eylül 2019 Pazartesi Necati Karakaya abimiz rahmetli oldu..

İşte 2013 yılında Orhan Can tarafından yazılan o yazı..

Beşiktaş biiiirrrr korner atıyor…

Beleştepe’nin hemen yan tarafından aşağıya doğru bakıyordum..
Tarifsiz duygular içindeydim.
Sanki; bilinmeyen bir şey, beni orada, İnönü’nün hemen üstünde zorla tutuyordu.
“Seyret” diyordu sanki!
Seyret ve hatırla!
Hiçbir şeyi unutmamıştım ki..
Çünkü, gözümün önünden akıp giden, aynı zamanda benim gençliğimdi..
Belki de bu yüzden katmerli hisler içindeydim..
Güneş batmaya hazırlanıyor, serin poyraz yüzüme “değiyordu”!
Bedenim ılgıt ılgıt titriyordu..
Kalbim, gözlerimi hizaya çekmiş “Ağla” diyordu, “Ağla..”!
Duygularım da kalbimin esiriydi.
Ama beynim, “Uyma sen kalbine, o duygusal çocuktur. Sen sakın ağlama!!” diyordu..
“Mutlu ol, doyasıya sevin”
Tam o sırada, “Niye sevinecek ki..!?” diye sordu kalbim.
“Çünkü, yıkılan bir stattan yeni bir stat doğacak. Anka Kuşu gibi küllerinden yeniden doğacak bu stat, Beşiktaşlı’ya armağan olarak tabii..” diye yanıt verdi beynim!

Evet, İnönü’den geriye pek b’işi kalmamıştı!
Adeta her yerini öbek öbek yemişti dev makineler..
Sahi, son kalan protokol ve Basın Tribünü yıkım balyozunu yemeye hazırlanıyordu.
Sadece, “Eski Açık”ın taş duvarları kalacaktı ha!.
Eski Açık dedim de gittik mi şimdi o güzel gençlik yıllarına..

Serpilip büyüdüğümüz 76’lı yılların yatılı okul koridorları..
Okuldan kaçıp soluğu aldığımız yer.. Eski Açık!
Öğrenciydik, genellikle de paramız olmazdı cebimizde.
2. yarı başladıktan sonra İnönü’nün kapıları açılırdı çoğu zaman.
İlk yarıyı seyredemezdik ama “Beleş” girerdik içeri..
Maçın son 15-20 dakikası da olsa gözlerimizle görürdük yeşil sahaların kahramanlarını.
Yağmurluk nedir bilmezdik!
Orada öğrenmiştik naylon torbadan YAĞMURLUK
YAPMAYI!!
Yere atılmış gazete kağıdından da güneşlik yapmayı..!!
Tribünlerde kin ve nefret yoktu.
NÜKTE vardı, gönderme vardı, mizah vardı, kızdırma vardı!
Dostluk vardı dostluk!!

Sahi siz, “Yassı pil” nedir bilir misiniz..!?
El kadar radyolarımız vardı. Kalem pille çalışan..
Pek de fiyakalıydı, transistorlü Radyo deyip geçmeyin..
Bir önceki nesil radyolar açılana kara “Isınma turu” atarlardı.
Bunlar ise hemen ses verirdi. Eski radyoya göre pek bi sosyetik sayılırdı
Amma, pillerin ömrü çok çabuk ‘nanay’ olduğu için pil konulacak yerini kablolarını dışarı çıkartır, yerine “Yassı Pil” takardık..

E, hafta sonu, “Kaçamamışız” okuldan..
Ne yapcan!? (Yapacaksın)
Maçları radyodan dinleyeceksin..
O zamanlar, sadece “Tırt” diye kısalttığımız TRT var!
İşte bu “Tırıt”ın bir de radyosu vardı.
O ne verirse, biz de onu mecburen dinlerdik..
Düşünün ne haldeydik!
Bizler o zamanlar olayları görmez hayal ederdik!

Misal, “Arkası Yarın” diye bir programları vardı.
Skecin en güzel yerinde keser “Arkası Yarın” derlerdi.
Derlerdi de, bi güzel de ‘kalay’ yerlerdi radyo sakinlerinden(!)
“Arkası Yarınmış”.. Ulan en güzel yerde şey ettiniz yani..

Neyse şimdi gelelim, TRT Radyo’nun Merkez Stüdyolarına..
Hani, o yıllarda 85 stüdyoları var da Merkez olanı yani..
O Merkez, maç oynanan statlara tek tek bağlanır, skor alır ve azıcık maç anlattırırdı spikerlere!
Biz de dinlerdik..
Ha işte sıra İnönü Stadı’na gelirdi.
Beşiktaş’a da nedense Necati Karakaya denk gelirdi..
Beşiktaşlı olduğu için ona verirlerdi bu görevi..
Belki de kendi isterdi daha çok!
Defans demezdi özellikle.. “Bek” derdi.
“Bek Orhan” gibi..
Ya da Beşiktaş’ın sol “Haf”ı..!! Haf.. derdi!

Neyse;
Tırıt ‘Merkez’ şöyle derdi:
“Evet, Beşiktaş- … maçının oynandığı İnönü Stadı’ndayız, karşımızda Necati Karakaya var”
Biz o sıra, kulaklarımızla vantuzlamışız ya sırtına Yassı Pil bağladığımız radyolara..
Necati Karakaya şöyle yanıt verirdi:
“Evet, İnönü Stadındayız, Beşiktaş ’Biiiiiirrr…” derdi..
O, “Beşiktaş biiiiiiirrrrrr”i
o kadar uzatırdır ki, yatakhanedeki Beşiktaşlılar “Sevinç içinde yataklardan aşağıya atlardık..
Ama Necati Karakaya ağabey devam ederdi;
“Biiiiirrrrrrr, korner atıyor..”
Biz yıkılmışız, yerlere atlamışız ama Necati Abi..!!
Yani korner için mi “Biiiiiiiiirrrrrr” dedin ya abi…

Tümceye bakar mısınız!?:
“Beşiktaş biiiiiiiirrrrrrr, (Bu esnada biz gol diye yıkılıyoruz, Necati Karakaya devam ediyor) korner atıyor…”
“Beşiktaş biiiiiirrrr, korner atıyor..”

Biz de sadece ses duyduğumuz için algılardık ki “Beşiktaş 1 – rakip 0” diyecek!!

Ah be dostlar öyle geriye gittim ki..
Selam olsun Necati Karakaya’ya..
Selam olsun Halit Kıvanç Ağabeyimize..
Selam olsun Orhan Ayhanlara..

Merak etmeyin, bu stat küllerinden yeniden doğacak..
En Kalbi Muhabbetlerimle..
Ben CAN; Orhan Can..

linki:

http://www.hurriyet.com.tr/amp/besiktas-biiiiiirrrr-korner-atiyor-24678038

1983″te Milliyet”te tanıdım onu…
Sürekli sırtı ağrırdı…
Ve Gençlerin bu konuda görevi ağırdı…
Cem Şengül ve Gürel Yurttaş”tan görevi devralmıştım servisin yeni çaylağı olarak…
Önce omurlar arasına parmak basma tekniğini bizzat kendisinden öğrendim…
Sonra da aylarca uyguladım…
İyi ki yapmışım…!!!
…………………………
Bazen kritik yazardı maçlardan…
Telefonda konuştuğunu anlamak zordu…
Söylediklerini yazıya çevirmek daha zor…
Hep gülümseyerek yaptım…
İyi ki yapmışım…
………………………..
Maç anlatması başka bir alemdi…
Halit Kıvanç, Orhan Ayhan, Aydın Köker gibi isimlerle görmediğin maçı radyodan dinlemek, televizyondan canlı maç izlemeye eş değerdi neredeyse…
Ama merkezdeki spiker “Şimdi Dolmabahçe Stadı”na, Doktor Necati Karakaya”ya bağlanıyoruz” dedi mi…
Maçı dinleyenlerin şöyle bir içi burulurdu ama…
Yine de istisnasız herkes kulak kabartırdı radyoya “Bakalım bugün neler yapacak” diye…
Bağlantı sağlandığı anda şöyle bir cümle duyardınız mesela:
“Beşiktaş biiiiiiirrrrr….”
Arkasından ne bekler insan?..
“Rakibi sıfııııırrr…” filan değil mi?..
Hayır… Şöyle sürerdi o cümle:
“Beşiktaş biiiiirrrrr… korner kullanacak şimdiii…..”
…………………..
Mekanı cennet olsun…
Delikanlılık yıllarımızın bir SÜSÜ daha uçup gitti bu dünyadan…
Teker teker gidiyorlar…
Bize de arkalarından el sallamak düşüyor…
Ama el sallarken biz de bir yandan o kapıya doğru adıııımmm adım yaklaşıyoruz…
Neyse…
Doktor Necati Karakaya bugün yarın bağlanır oradan yine bize…
“Cennetspor biiiiiiirrrrrr….. Radyo efsanesi daha kazandııı…” diyerek…

Fatih Türker