Milli maçı seyrederken,
“Dokunulmasa da, görülmese de; kalpte yer verilir bazısına, nedensiz…!” dizeleri düştü aklıma…
E, Milli Takıma nasıl yer vermez ki kalpte bir insan…
Dünyanın bir ucunda olsa bile…
Sever bu topraklarını insanı, kendi içinden çıkan bu gençleri!
Kim ne iddiada bulunursa bulunsun…
Tıpkı, “Çarşı Grubu’nu” sevdikleri gibi…
Birisi sahada mücadelecidir, birisi sosyal alanda…
Biri Ay-Yıldızlı formasıyla; biri, duyarlılığı ile gurur verir bu toprakların insanına…
Biri sahada ter dökerken; biri, köy okullarına yardım olur da yetişir!
Biri her gol attığında Türkiye’yi sevince boğarken; biri, hem de kış günü,üstündeki kazağı-atkıyı Van’daki depremzedelere gönderir..
Sevinç ve sevgi gözyaşları olurlar da süzülürler yanaktan…
Biri milli gururken; biri, Filistin’deki katliama “Bütün çocukları öldürseniz de, elbet bir Musa sağ kalacak” diye pankart açanlardır!
Kadın cinayetlerinden tutun da, sokak köpeklerinin öldürülmesine karşı çıkanlar onlardır!
Nükleer santralleri protesto edenler de onlardır, Soma’ya yardıma koşanlar da…
Aydınların diri diri yakılmasına karşı çıkanlar da onlardır, Filistin’deki katliama da…
Onlar ki Hz. Muhammed’in doğum gününü “O alemlere rahmet, alemler O’na hasret” diyerek statlarda kutlayanlardır…
Karakollarında şehit edilen Mehmetçiklere ağıt yakan da onlardır, teröre karşı çıkanlar da…
Hani,
“Beşiktaşlı olduğumuz için haksızlığa karşı çıkmıyoruz..
Haksızlığa karşı olduğumuz için zaten biz Beşiktaşlıyız..” diyen çocuklar…
Hani herkesin gizli gizli sevdiği o çocuklar…
Hani diğer tarafların ikinci takımı olan Beşiktaş’ın güzel çocukları…
Hani o şövalye ruhlu semt çocukları!
Ay-Yıldızlı çocuklar sahada gurur verir insana, onlar sosyal duyarlılıkta…
Sever bu toprakların insanları kendi çocuklarını…
Bazen hayat cilve yapsa da..
Evet, bazen hayat, cilve yapar adama…!!
Haksızlığa uğrarsınız… Hatta asılırsınız…
“O sözler ki kalbimizin üstünde
Dolu bir tabanca gibi
Ölüp ölesiye taşırız
O sözler ki bir kez çıkmıştır ağzımızdan
Uğrunda asılırız…” mısralarıyla hep hatırlanırsınız ama…
Gönüllerinde yaşatır bu toprakların insanları o güzel çocuklarız da!
İşte bu yüzden; sever bu ülkenin insanları, -yenilseler bile-, kendisi için binlerce kilometre uzaklıkta mücadele edenleri de, “Dürüstlük, namus, ahlak, onur, erdem, aşk ve sevgi” diyen gençlerini de…
Çünkü, ‘Vicdan, insanın içindeki Tanrı’dır arkadaşıdır..’!
Maçı, Cumhuriyet Gazetesi Spor Servisi’nin gençleriyle seyrederken dalıp gitmişim!
Ah bu gençler.. Geleceğimiz olan gençler! Kalbimizin yarısı olan gençler!
Anımsatmak isterim! Bu ülkenin tüm çocuklarının şövalye ruhlu olduğunu!
Ha bu arada; e ben sana dedim ama Fatih Hocam!
Bu futbolla bizi ham yaparlar diye..
Taktik yanlış, futbolcular yanlış!
En Kalbi Muhabbetlerimle…
Ben CAN; Orhan Can…
Kaynak sayfa: Cumhuriyet Gazetesi – 10 Eylül Çarşamba 2014
https://www.cumhuriyet.com.tr/koseyazisi/116937/Ah_Bu_Gencler.html?fbclid=IwAR0ckwYAnxz7jKm5TInZlgweIbFvOjq9_5ow24yX7X0HcUQjdPM1REjRg5E
