Samatya Sahili..
Dostlarla oturduk
Işıklı mehtapta.
Sahilin
Sahilin
O korkunç sessizliğinde
Daldık hülyalar alemine.
Ufkumuzda
En acımasız aşkların
pırıltısı..
Gökyüzünde
yıldız ve mehtap.
Karşımızda
Loş ışıklarıyla
Efsanevi gemiler.
O an
O an
Önümüzde bir yengeç
Kıskançlarıyla dolaştı bu gece
Kayaların üstünde bir korku.
Ama dostlar aldırmadan
“Yakınsın, yakınsın
Belki yanı başımdasın”
diye türkü söylediler.
İşte ben o zaman
Yüreğimin en ince yerinden
Yeter be!
Yeter..
diye bağırdım.
Orhan Can
8-8-1986
