Yıllar yıllar önceydi, hostes bir hatuna fena halde ilgi duyuyordum..
Neyse, bizim hatunun Erzurum uçuşu olduğunu öğrendim ve gidip o uçaktan yer ayırttırdım, biletimi tek gidiş almış, dönüş bileti olayını, hatunun uçuş rotasına göre bilet almayı planlamıştım…
Uçak kalktı, benim hostes hatun çalışmaya başladı, arada bana kaş göz ediiir, fırsatını bulunca ben ona kaş göz ediirem.. Uçağın içinde kimseye çaktırmadan cilvelesiyoruz vsss vsss vsss…
Uçak Erzurum’a indi, bekleme salonuna geçtim, hostes hatundan bir sonraki uçuş rotasını bildirmesini bekliyordum ki…. Salona bir anda binlerce insan girdi, ortalık ana baba gününe döndü.
Ne oluyoruz lan? Demeye kalmadan hostes hatun geldi ve….
Canim ya! Uçuş planımız değişti, biz acilen Munih’e uçacağız, önemli biri ölmüş, o kişinin yakınlarını götürecegiz, cenazesi İstanbul’a gelecekmiş, aşireti tüm uçak biletlerini kapatmış, döndüğümde haberleşelim, görüşelim. Dedi ve gitti.
Şahsen sap gibi ortada kaldığıma mı, yoksa İstanbul’a bilet bulamıyor olmama mi yanayım bilemiyor?…
O yolcu salonunun ortasında enayi gibi dikiliyordum… Nice sonra otogara gittim, Sivas’a bir otobüs buldum… Sivas’tan Adapazarı’na benzin tankeriyle, Adapazarı’dan Gebze’ye trenle, Gebze’den İstanbul’a karpuz kamyonuyla geldim.
Giderken 1.5 saat suren yolculuğum, dönerken 50 saati bulmuştu…
Varsın olsun, hatun çok içtendi, güzeldi, tatlı dilliydi, çektiğim tüm bu eziyete değerdi.
Şimdilerde Bana
– Aşkı çok güzel yazıyorsunuz. diyen sevgili gençler, yazdıklarımı sadece okumakla yetinmeyin, onları iyi anlayıp, şu saçma sanal dünyadan uzaklaşıp, biran önce eyleme geçiniz, geçiniz ki; aşkı hem yaşayıp, yaşatıp; hem de onu yazabilecek, yol hikâyelerine sahip olunuz…
Sevgilerimle. Murat Ceylan #TarihteBugün
