ANNE KAFAMDA BİT VAR!.. kitabından
Polis, hücreye getirdiği çocuğa sordu:
“Sen neden geldin lan?”
Ayaktaydım. Merak ve heyecanla izliyordum.
“Benim bir suçum yok,” dedi çocuk.
“Ne yani lan, suçun yok da seni camiden mi aldılar pezevenk, neden aldılar?”
“Evden aldılar… Ders çalışıyordum, Tıp fakültesinde okuyorum. Beni aramıyorlar aslında, abimi arıyorlar ama beni aldılar.”
“Abin kimmiş lan?”
“Mehmet Şener. Ben de Hasan Hüseyin Şener.”
“Başlatma lan Ahmet’inden Mehmet’inden! Kimmiş lan Mehmet Şener?”
“Ağca’ya silah veren,” dedi çocuk, övünerek.
O âna kadar çocuğu çiğ çiğ yiyecekmiş gibi bakan polisin tüm hırsı tükenmişti.
Ben araya girdim; öfkeyle: “Bu çocukla beni aynı yere koyamazsınız,” dedim.
“Sen de kimsin lan?”
“Ben Tarık Akan’ım.”
“Ne olmuş lan Tarık Akan’san? Neden kalamıyormuşsun bununla? Bu insan değil mi?”
Çenemi tutamadım, ettim lafımı: “Ben bu faşistle kalamam, beni başka yere…”
Mideme bir yumruk yedim.
Ayaklarım yerden kesildi. Neye uğradığımı anlayamamıştım. Kendimi yerde buldum. İki-üç tekme de yerde yedim. Kafamı kolluyordum.”
Yukarıdaki satırlar Tarık Akan’ın “anne kafamda bit var” kitabında anlattığı 12 Eylül’de i mapus günlerinden bir anı…
Bir 16 Eylül günü kaybettik Tarık Akan’ı.
Sevgi ve saygıyla anıyorum sanatçımızı..
Işıklar içinde uyu ruhun şad olsun, ülkemin güzel ve aydınlık yüzü; Tarık Akan.
Ali Bilge Hasdemir
