Ne kadar kalabalığız burada, o kadar sıkışık, o kadar sırt sırta, omuz omuzayız ki, hiç kimse kimsenin tenine dokunamıyor, sesini duyamıyor, gözlerine bakamıyor. Uğultulu bir havada teker teker tek başımızayız.
Halbuki her birimize bu kadar kalabalık fazla. İhtiyacımız olanımız olmayınca…
Hepimizin sadece “ona” ihtiyacı var. Aşkla, özlemle, hasretle, şefkatle herkesin “o” dediği kendisine ait birisi var. Ve hepimiz birer birer, onsuzuz. Ne kadar kalabalık olsak da, dokunamadığımız, gözlerine bakamadıklarımızla baş başa tekiz.
Ya bırakıp gitmiş, ya da biz bir an boğulup uzaklaşmışız…
Yani kalabalıklar bi boka yaramıyor sevgili ahali.
DENKER
Hakan Denker
