madamı alis’ in merdivenleri sene seksenlerin sonuydu… “güzel marmara” diye bir şaraba dadanmışız o zamanlar… köpek öldüren bi şarap en âlâsından ali bakkal’ da içiyoruz gece gündüz içip içip manifestolar yazıyoruz güpegündüz kafalar cam gibi… bazen madamın merdivenlerine geçiyoruz madam alis kovarsa, tekrar ali bakkal’a… hayatımız ya merdivenlerde geçiyor ya ali bakkal’da biz gazetecilik okuyoruz … Vural Engin’in en güzel şiiri.. “Madam Alis’in merdiveni”.. (Şiirdeki Baba Orhan kim, bilin bakalım) okumayı sürdür