SPOR – BAŞARI – YERLİ – YABANCI VS…
Fenerbahçe’nin Avrupa Şampiyonu olmasını kutlarken, “İyi de kardeşim, takımın ilk 5’i tamamen yabancılar. Nasıl bir şampiyonluk bu?….” sorgulamasını son derece yersiz buluyorum.
Konu, beni de her zaman rahatsız etmediğinden değil. Elbette rahatsız ediyor.. Türkiye’de bireysel (özellikle olimpik branşlar) ve takım sporlarında bu denli yabancı istilası, yabancı yeteneğe “teslim olmuşluk” ve bu alanda hem federasyonların hem de kulüplerin bu “Bas parayı yabancıya, al başarıyı” zihniyeti, tabii ki beni de rahatsız ediyor.
Ama, ne Galatasaray’ın UEFA Şampiyonluğu (ki bence kadroda Türkler olmasına rağmen, Taffarel, Popescu, Hagi üçlüsü olmadan asla mümkün olamazdı) ne de Fenerbahçe’nin Basketbolda Avrupa Şampiyonluğunu “Küçümsemek” için bir gerekçe değildir.
Örnek vereyim:
1. Futbolun beşiği İngiltere’de, Chelsea, M.United, Arsenal gibi devlerin ne kadar çok yabancı futbolcu ile Avrupa’da mücadele ettiklerini bilmeyen yoktur,
2. Gelelim Türkiye’ye. Beşiktaş bu sene UEFA’da (keşke) şampiyon olsaydı, muhtemelen şu kadro ile olacaktı : Fabri, Marcelo, Tosiç, Adriano, Beck, Atiba, Oğuzhan, Quaresma, Talisca, Ebubekir, Cenk. (İki türk isim, Oğuzhan ve Cenk Tosun bile yabancı ülke doğumlu ve orada yetişmiş çocuklar)
Yani, bırakalım başarıları küçümsemeyi, “Yerli sporcu yetiştirme, yerlilerle kupa kaldırma” işini ayrı tartışalım.. Şampiyonlukları kutlama işine ayrı bakalım.. Birbirinden farklı şeyler.. Sporda genel bir devrim tartışması bu. Endüstriyel spor, kapitalizm, para ile başarı satın almak, vesaire..
Bunu çözene kadar, kim kaç yerli kaç yabancı ile başarıya koşmuş tartışması ve karşılaştırması abestir. sayılarla, yüzdelerle de sulandırmayalım bu tartışmayı (Örn. Ama bizim UEFA şampiyonluğumuzda 3 tane yerli vardı da Fenerin 2 tane var, Beşiktaş’ın bilmem ne… işlerine girmeyelim.. – biliyorum bu muhabbet başlayacak şimdi – Bugün örnegin Çatladıkapıspor’da bile en az 5 Afrikalı oynuyor. neden bahsediyorsunuz siz.. )
Yormayın kendinizi.
Zafer Arapkirli
