Öperek koklayarak uğurlamıştın beni titrek ellerinle…
Üç vakit evveldi seni göğe uğurlayalı…
Ne kadar isterdim kuçağına uzanıp koklamayı seni
Üzerine kar yağdı yağmur yağdı belki çiçek açtı toprağına…
44 yasında adam ettin beni…bir sabah…
Bir hastanenin soğuğunda veda ettim sana…
Ellerimle pakladım…
Gönlümle uğurladım…
Baban ölünce çocuk olmaktan çıkarsın derlerdi inanmazdım..
Onca yol yürüdüm hiçbiri sana çıkmıyor…
Rüyama girsen diye umutla uyuyorum…
hadi kalksana yerinden titreyen sesinle akıl versene bana
ne karadayım ne denizde arafta kaldım …
kalabalıklarda kayboldum sensiz…
Sevmiyorum artık Ocakları Şubatları…
Kova burçlarına uyuz oluyorum…
Beşiktaş maçlarına bakamıyorum artık…
Bir gelsen gelemezsin…kavuşma zamanı yakın olsa keşke…
dilekler içinde tek dileğim sensin…
İçime gömdüm seni o kadar gömdüm ki içimi de gömdüm koynuna…
sarılıp yatasım var boynuna…
Toprağına karışıp sen den sen olasım var..
Hoş geldin desene bana..!
Hakan Gülbüz
