YÖNETİCİLİK BAŞKA BİR ŞEY…
Güngören Belediyesi’nin şoförü E.T.’ye yönelik insanlık dışı muamelenin ardından görevinden istifa etmek zorunda kalan Başkan Yardımcısı Veysel İpekçi olayı, bana yıllar önce bizzat tanığı olduğum yönetici çalışan arasında yaşanan ilginç bir olayı hatırlattı.
Yıl 2012, yer, Atatürk Havalimanı Dış Hatlar terminali.
THY’de bir dönemler tulumdan (teknisyenlerin giydiği iş tulumundan) Genel Müdürlüğe kadar tırnaklarıyla kazıya kazıya yükselmiş bir efsane Genel Müdür Yusuf Bolayırlı vardı.
Yusuf Bey her sabah saat 07.00-.7.30 arası havalimanına gelir önce harekat merkezini ziyaret ederdi.
Burada Dispeç arkadaşlarıyla uçakların trafiğini takip eder bilgi alırdı.
Daha sonra doğruca yolcu hareketlerinin olduğu bilet işlemlerinin yapıldığı kontuarlara gelerek çalışanların hatırını sorar aksaklık varsa ilgilenirdi.
Daha sonra da 08.30 gibi makamına giderdi.
Yine böyle bir sabah yanında kimse olmadan gezerken sabahın erken saatinde kendisine rastladım. Üst kata doğru çıkıyordu.
THY’nin CİP salonu o zamanlar mezamin katta, yani ara kattaydı.
Beraber yürümeye başladık.
Şirket hakkında sohbet ediyorduk.
CİP salonunun kapısına gelince içeriye doğru hareket etti.
“Gel bir çay içelim” dedi.
İkimizin yakasında da Havalimanı Tanıtım kartı vardı.
İçeriye geçince orada görev yapan bir yer hostesi yanımıza gelerek doğrudan Yusuf Beye hitaben, “Beyefendi buraya personelin yaka kartıyla girmesi yasak.
Yolcular, yakasında kart olan sivil şahıslardan rahatsız oluyor,
Şayet bir tanıdığınız varsa lütfen kartınızı çıkartıp öyle girin.” dedi.
Ben afallamıştım…
Kız beni tanımıştı bana da dönerek, “Siz de Faik” bey demişti.
Yusuf Bey hemen yakasındaki kartı çıkardı ve inanın, görevli kızdan özür dileyerek, “Kusura bakmayın dalgınlığıma geldi” dedi. Anlaşılmıştı görevli yer hostesi Genel Müdürünü tanımamıştı.
Bu sırada yanımıza koşarak CİP Müdürlüğünü yapan görevli geldi ve Yusuf Beye dönerek “Hoş Geldiniz Sayın Genel Müdürüm” deyince bizim yer hostesi arkadaşımızın yüzü bir anda kızardı.
Bunun üzerine Yusuf Bey genç kıza dönerek kendisine bu kez teşekkür etti ve elini sıktı.
İşte “Tevazu!” denilen kavram buydu.
Bence yöneticilik böyle bir şey.
Konuyla ilgili sayfaya koyduğum fotoğrafta sol tarafta Yusuf Bolayırlı (Şimdi emekli) sağ tarafta ise TAV İcra Kurulu Başkanı Sani Şener var.
Sani Bey de aynı Yusuf Bey gibi personeli ile yeri geldiğinde abi kardeşi gibidir.
Sani Bey’in çalışanlar arasındaki lakabı ‘Sani Baba’ dır.
Bu fotoğrafı kitabımın imza gününde çektirmiştim. İyi ki çektirmişim.
Allah her ikisine de uzun ömür versin.
Faik Kaptan
