2. Dünya Savaşı’nda Afrika’da İngiliz birliğine yeni komutan atanmış.
Teftiş ederken bakmış bir kulübe.. “Bu ne” demiş.
Yaveri izah etmiş.
“Komutanım burada bir deve var. Onu besliyoruz ” ..
“Niye” diye sormuş komutan..
“Şey” demiş yaver, “Malum savaştayız.. Askerlerin de cinsel ihtiyaçları var, bu yüzden …”
daha lafını bitirmeden Albay parlamış “Bu ne saçmalık. Hemen kaldırın burayı. Gözüm görmesin..”
Apar topar deveyi götürmüşler.
Aradan bir süre geçmiş.
Bu sefer Albay “abaza” kalınca kıvranmaya başlamış..
Ne yapsın… Yaveri çağırmış.
“Yav” demiş “Ne yaptınız deveyi”…
Yaver utana sıkıla “Komutanım demiş kıyamadık başka yere taşıdık .”
“Peki” demiş komutan, “Bu gece beni oraya götür”.
Gidince de “Bak demiş bu olanlar aramızda kalacak”..
Yaver “Tamam” deyince de girmiş içeri .
2 saat sonra kan ter içinde çıkmış..”
“Ulan” demiş “Siz nasıl yapıyorsunuz. Güç bela halletim deveyi.. “
Yaver, “Komutanım” demiş, “Biz deveyi halletmiyoruz ki… Üstüne binip 40 km ilerde şehirdeki kerhaneye gidiyoruz ” …
Kıssadan Hisse:
Bu öykünün ana fikri..
Demek ki neymiş, etrafında sana anlatılmak istenen şeyleri iyice dinleyeceksin..
Dinlemek, hata yapmamanın ana koşullarından biridir..
