Sevgili Dostlarım…
Geçtiğimiz günlerde bir hırsızlık olayı yaşadığımı sizlerle paylaşmıştım. Evimizi ziyaret eden ki; oldukça zor şartlar altında (!) gelmiş olan hırsız kardeşlerimiz (!), telefonumu, tüm kartlarımı ve bir miktarda onlar için ayırdığım parayı alarak, bizlere zahmet (!) vermeden evden ayrılmışlar.
Gereken tüm girişimlere rağmen kendilerine ulaşamadım…
Aramalarımız sürüyor…
Bir kahve bile içmeden gitmelerine üzüldük!..
Neyse…
Gelelim bundan sonraki komediye…
‘Yaşar, Ne yaşar, ne yaşamaz’ modeli kaldık mı ortada!…
Kendimizi ifade edecek bir tek kimlik veya kart yok…
Ulaşabileceğim hiç bir numara yok…
Haliyle telefon yok…
Gidip hemen bir sim kart çıkarayım dedim…
Demez olaydım…
Kimliksiz ne mümkün!..
Gittim nüfus idaresinden geçici kimlik belgesi çıkarttım. Hem de 38 tl vererek.
Getirdim GSM şirketine…
Olmaaaaazzzz…
‘Niye kardeşim, bu belgeyi devlet verdi ve her yerde işlem yapabiliyorum. Sizde niye olmuyor?’
‘Olmaz’…..
Ne olacak peki?
Kimlik kartı, ehliyet, evlilik cüzdanı, sarı basın kartı, pasaport…
Yokkkkkk….
Hepsi çalındı…
‘Olmazzzzz. Kimlik kartınız gelecek. Ondan sonra alabilirsiniz.’
‘Yahu kardeşim, benim üzerime halen çalışan 2 hat daha var. Sizin müşterinizim ve resimli belgelerim sizde mevcut. Farzedin ki ben başka yerden geldim ve burada soyuldum. Ne yapacağım?’
‘Olmazzzzzz’
…
Olmadı…
Halen kartımı alamadım. Bu nedenle de hiç bir yerle irtibat kuramıyorum. Benimle bir işi olan dostlardan özür diliyorum. Eğer yapabileceğim bir şey olursa, lütfen buradan yazın…
En kısa sürede (kimlik kartımın gelmesine bağlı) görüşmek dileği ile…
Haa bu arada…
Sevgili TC Genco Sabancı kulaklarını çınlattım.
‘Hep seni mi buluyor böyle antin kuntin işler?’ diye takılıyordum ya sana..
Rahat ol; beni de buldu.
Metin Yener
