– Hiç mucizeler olmasını istedin mi? Büyük umutlar taşıyor musun?
– Umutlarımı daha küçük şeylere saklıyorum. Yarın bugünkünden daha iyi bir kahvaltı edebilmek mesela ve geçmişi daha az unutmak, belki daha uzun süre hatırlamak.
– Neden daha küçük? Biraz gerçeklerden uzaklaşıp, hayal dünyasında gezinmek senin de hakkın değil mi?
– Çok uzun yıllar inanılmaz gerçeklerin içinde yaşadım.
Akıl almaz acılara tanıklık ettim.
Bir süre sonra bu gerçeklik alışkanlık haline geldi.
Umut etmekten çok, şahit olduklarımı hazmetmeye zaman harcadım.
Şimdi bu alışkanlıklarımdan uzaklaşmak çok zor.
Hem hayal dünyasında yaşamak yeterince yabancı olduğum bir yolculuk.
Buna kendimi zorlayarak boşa zaman kaybetmeyecek kadar da yaşlıyım.
Sahip olduğum yaşamı tüm basitliğiyle sindirerek hissetmek daha cazip.
O yüzden küçük umutların gerçekleşmesi daha yüksek olasılık, sonunda hüsranla baş başa kalmayacağımı bilmek bile oldukça mutlu ediyor.
– Yine de içinde küçük mucizeler barındıran umutlar taşımalısın.
DENKER
(Kendimle kapı önü sohbetler 2017)
