Emiliano Zapata’nın efsane konuşması

“Ve eviniz yakılırsa yeniden yapın, tahılınız yakıldıysa yeniden ekin.
Çocuklarınız ölürse daha çok doğurun.
Sizi ovalardan kovarlarsa dağlarda yaşayın ama yaşayın.
Hep liderler arıyorsunuz, hatasız güçlü adamlar.
Hiç yok, sadece sizin gibiler var.
Yaşarlar, değişirler, bırakırlar, ölürler.
Liderler yok, sadece siz varsınız.
Güçlü bir halk, süren tek güçtür.
Amacımız topraktı, bir düşünce değil.
Aileleri besleyecek buğday ekili toprak.
Özgürlük bir kelime değil ama akşam evinin önünde güven içinde oturan bir adam.
Barış bir rüya değil, dinlenmek, nezaket için zaman.
Kafamda bir soru var: Kötü bir davranıştan iyi bir şey çıkabilir mi?
Bu kadar şiddetin sonunda nezaket çıkabilir mi?
Bu kadar cinayetten barış çıkabilir mi?
Öfke ve nefret düşünceleri içinde doğmuş bir insan, barışı sürdürülebilir mi?
Barış içinde yönetebilir mi, bilmiyorum?
Öyle uzun zamandır savaşıyorum ki barışı anlayamıyorum…”