Bir davada tanıklık etmesi için kürsüye yaşlı bir teyzeyi çagırırlar
Kadın yerine oturur ve davalının avukatı kadına yaklaşır
Ayşe Hanım,
-Beni tanıyor musunuz ?
Yaşlı teyze cevap verir;
-Ah! evet Avukat Bey, sizi çocukluğunuzdan beri tanıyorum.
Siz taa o zamanlar bile aileniz için tam bir baş belasıydınız.
Sürekli yalan söylüyorsunuz, karınızı komşunuzla aldatıyorsunuz, en yakınım dediğiniz insanların arkasından konuşuyorsunuz, 2 lira fazla kazanmak için herkesi satarsınız.
Davalının avukatı başta olmak üzere bütün salon şok olur.
Adam ne yapacağını bilemez bir halde kadına tekrar sorar;
-Peki Ayşe Hanım, ya karşı tarafın avukatını tanıyor musunuz ?
!!
Kadın yine cevaplar,
-Elbette tanıyorum.
Çocukluğunda ona dadılık yapmıştım.
Tembel, ödlek ve alkolik adamın tekidir.
Etrafında bir tek dostu yoktur ve herkes onun hala geceleri altına kaçırdığını söylüyor.
Yine herkes şokta…
Bütün salonu bir uğultu kaplar..
Hakim kürsüye tak tak tak vurup herkesi susturur ve
her iki tarafın avukatını da kürsüye çağırır ve ikisine de eğilmelerini söyleyerek
kulaklarına şunu fısıldar;
– “Eğer bu kadına beni tanıyıp tanımadığını sorarsanız, anam avradım olsun ikinizi de harcarım!”
