Ata’nın şüphesiz en sevdiğim sözü bu. “Zafer, ‘Zafer benimdir’ diyebilenlerindir”
Bu sözden onlarca yıl sonra, bugün, kerameti kendinden menkul mutsuz avcısı yaşam koçlarının, kişisel gelişim he de hödölerinin, secret tacirlerinin topunun birden, farklı cambazlıklarla allayıp pullayıp pazarladığı da bu zaten.
Başarmak için başaracağına önce kendin inanacaksın.
Zafer kazanmak için önce “Zafer benimdir” diyeceksin.
Biz en çok bunu unuttuk.
Belki de unutturulduk. Zafere inanmayı… Kendimize güvenmeyi…
O yüzden bozkırın ortasında, parasız, silahsız, desteksiz, çok namüsait imkan ve şeraitte, üstelik gaflete, dalalete ve hatta hıyanete karşı elde edilen bu zaferi, 30 Ağustos’u iyi okumamız lazım.
Atatürk ve silah arkadaşları ve o gariban, tüketilmiş, sömürülmüş halk başardı. Çünkü kendilerine inandılar.
Çünkü “Zafer benimdir” dediler.
Kendimize inanarak kazanacağımız yeni zaferlerimiz olsun, 30 Ağustos hepimize kutlu olsun.
Canım Atam’ın ve tüm silah arkadaşlarının ruhu şad olsun.
Melike İlgün
