Amen, amin,vb. deyişlerin kökeni Eski Mısırdır. Ancak bir firavundan gelmez, bir tanrıdan gelir. Amon. Firavunların büyük bir bölümü isimlerini de tanrı Amondan alır.
Amenhotep, doğum ismi. Anlamı “Amon hoşnuttur”. Amenofis, ismin Yunan kaynaklarında geçen, Yunancaya uyarlanmış hâlidir. “Müslümanlar “amin” diyor. Hıristiyanlar ise “amen” der.
Buradan anlaşılıyor ki yahudilerin “amen” kelimesi değişerek arapçaya “amin” olarak geçmiş. Yahudiler de bu deyişi bir zaman tutsak oldukları mısır’da öğrenmişler.
Mısır firavunu Amenofis(Amenhotep), yapılan her duanın sonunda kendi adının anılmasını, “amen” denilmesini emretmişti. yani “amen” kelimesi eski mısır dili olan koptça. İşte yahudiler de o zamanki mısır geleneğine uyarak böyle söylemeye başladılar.
Anlaşıldığı kadarı ile yahudileri mısır’dan çıkaran Hz. Musa bu geleneğe dokunmamış ve bu gelenek yahudiliğe, hıristiyanlığa ve müslümanlığa iyice kök salmış. Gerek tevrat gerekse Kur’an’da firavunlar en nefret edilen kişiler olarak tanıtılmakta iken bunun bir deyiş olarak kullanılması ne kadar ilginç değil mi?” Şunu da eklemem gerekli “Amin” kelimesi Kuran’da bir kez olsun bile gecmemiştir.
Arkeoloji Dünyası
