Bir kaç sene evvel yazmıştım işsiz gazeteciler için bir şeyler…:)
İŞSİZ GAZETECİLERE ÖĞÜTLER;
1. Twitter’de atarlanmayı iyi bilicen,
2. tavlaya zaman ayırıcan
3. cahille sohbeti kesicen
4.ucuz çay satan emekliler kahvelerini tek tek tesbit edicen
5. canını sıkan kim varsa ufak ufak uzaklaşıcan.kasaba minnet edicene kesip yicen.(başparmağını):)
6.kafana takmican.İş icabı dostlukları tek tek ayıklamanın tadını çıkarıcan.
7.öyle kendine de fazla önem atfetmicen.kendini dinlicen ama saçmalamana izin vermicen.
8. olayları dışarıdan değerlendirince o koskoca adamların aslında nasıl minnacık kaldıklarını görünce kendine bir kahve söylicen
9.”ulen şimdi bu iyi bir yere geçer.boş bırakmayalım” diyenlerin yalamalığından kurtulmak için mümkünse telefonu bir süre kapatıcan
10. Bir süre sonra telefonun artık çalmamaya başlicak.süngüyü düşürmicen.o ıslak köpeğin arınmak için silkelenmesi gibi.tadını çıkarıcan
11.Nötürleşmeye başladığında bilki doğru yoldasın.sonrasında bir dinginlik gelecek.normalleştiğini hissedicen.yüzüne bir nur inecek.
Bu süreci atlatmadan sakın ha iş arama.yani ezcümle;işsizlik o kadar da kötü değil.İnsan ruhunun inanılmaz ihtiyacı var.tadını çıkarıcan.:)
Yavuz Karakoç
