Çok sevimli Türkçesi vardı. “Ö”leri “Ü” olarak telaffuz ederdi.
Haber geçerken mesela, “Ölülerini gömdüler” değil, “Ülülerini gümdüler” derdi.
Gazetecilik yapamayacak durumu gelip, can güvenliği de ciddi tehlikeye girince önce Makedonya’ya geçmiş, ardından Türkiye’ye gelmek zorunda kalmıştı.
Kapıkule’de, annesiyle birlikte otobüsten indiğindeki kırılganlığını ve zerafetini unutamam.
Sadece ekranlardan birbirimizi tanıyorduk, boynuma sarılmış, ağlaşmıştık…
Hüzünlü, ama hüznüne boyun eğmeyen bir coşkusu vardı.
Ölüm, herhalde en az ona yakışmıştır…
Seni özleyeceğiz Kosova’nın yiğit kızı Burbuçe Ruşiti.
Eminim, Kosova da senin kokunu unutmayacaktır.
Yunus Şen
