Akşam eve giderken Metrobüs’te bizim Cemil Özyıldırım aradı.
“ Kaptan, Erol abi dün kızına; ‘Arkadaşlarım nerede? Görmek istiyorum’ demiş. Yarın ziyarete gideceğiz. Saat 14.00’de Gata’da buluşuruz. Ama durumu da çok ağırlaşmış. İnşallah görüşürüz” dedi.
Sabah iş yerine geldim. Buradaki arkadaşlarıma Gata’ya en kolay nasıl gideceğimi sordum, öğrendim. Masamda çalışırken bir süre sonra Haber Türk muhabiri Gökhan Artan yanıma geldi ve “ Erol Türegün abi vefat etmiş” dedi. Erol abiyi son kez görmek kısmet olmadı.
Çok sevdiği sevgili eşi Türkel’e kavuştu.
İLK RÖPOTAJIM.
Gazetecilik Yüksek Okulu’nda okurken okulda bir gazete çıkardık. Bana gazetecilk okullardan mezun olan gazetecilerle röportaj yapma görevi verildi.
Araştırmalarım sonucunda Aksaray’daki Gazetecilik Lisesinden mezun olan bir abimiz Akşam Gazetesinde çalışıyordu. Adı, Erol Türegün’dü. Telefon edip randevu aldım. O dönemde Cağaloğlu Narlıbahçe Sokaktaki Akşam Gazetesine gittim. Kendisi beni karşıladı ve odasında uzun süre konuştuk. Gazetenin 3. Sayfa sorumlusuydu. 3. Sayfanın önemini anlattı. En zor sayfalardan birisi olduğunu söyledi. Zira bu sayfada tüm cinayet, yangın, adliye haberleri gibi toplumu yakından ilgilendiren haberlerin yer aldığını söyledi.
Erol Abiyi o gün tanıdım. Yani 1968 yılıydı. Tam 50 yıldır tanırım. Beş yıl sonra Hürriyet Gazetesinde buluştuk. Çizgisinden bir santim taşmamış, efendi kibar, güler yüzlü ve gerçekten çok bilgiliydi. Çıkarken bana bir sürpriz yaptı ve kendisinin aynı zamanda bir şair olduğunu da söyleyerek yeni bastırdığı “ BEŞ AKŞAM” adlı kitabını da hediye etti. Kitabı evde çok aradım ama bulamadım. Ama bulacağıma inanıyorum.
Sevgili eşi Türkel hanımı kaybettiği zaman bütün dünyası yıkılmıştı. Onların aralarındaki bağ bambaşkaydı. Havalimanı geliş ve gidişlerinde mutlaka yanıma gelirler uzun uzun sohbet ederdik.
Şimdi inanıyorum ki kavuştular. Her ikisinin de üstünden Allah’ın rahmeti eksik olmasın. Nurlar içinde yatsınlar. Geride kalan çocukları ve torunlarına Allah sabır versin.
Faik Kaptan
