19 Nisan 1988 Hürriyet Gazetesi’nin Bab-ı Ali’de bulunan binasının ikinci katında İstihbarat Servisi’nde oturuyoruz. Gece nöbetçisiyiz. Saat 21.00 sıraları. İstihbaratın 526 40 60 numaralı direk telefonu çaldı. Açtığımda karşımda “Oğlum kolay gelsin ben Turgut bana Erol’u bulun acilen . Kimseye ulaşamıyorum” diyen bir kişi var. Ben cevaben “Hangi Turgut’sunuz Erol Türegün’ü mü arıyorsunuz yoksa Erol Gönenç’i mi” diyorum.
Karşımdaki hafiften alkollü olduğunu sandığım bir sesle “Erol Simavi” diyor ve devam ediyor, “Ben Turgut Özal. Evladım adın ne senin ” …
İçimde bir şüphe acaba hangi gazetedeki gececi arkadaş işletiyor beni…
Bir Başbakan, Erol Simavi’yi İstihbarat servisinden arar mı?
Danışmanları var, İstanbul’un Valisi var..
Simavi’ye direk ulaşacak birçok Ankara muhabiri abimiz ve köşe yazarı var.
Ve ben işletildiğime inanıp “Benim adımda Kenan Evren” diyerek kapatıyorum telefonu.
Çok değil iki dakika sonra Hürriyet Gezetesi’nin 512 00 00 numaralı santral telefonu aranıyor ve santraldeki arkadaşımız telefonu bana bağlamadan “Burak Başbakan arıyor suratına kapatmışsın telefonu” diyor ve akabinde hattı bağlayıveriyor.
Ben ağzımı açmadan bu kez Başbakan olduğundan emin olduğum kişi yani Turgut Özal hafif gülerek konuşuyor “Evladım anlıyorum seni ama ben gerçekten Başbakan Turgut Özal’ım ve bana Erol Simavi’yi bulun acil olarak” diyor ve ben ismimi söyledikten sonra özür dileyerek telefonu gece şefimiz Orhan Can’a veriyorum. Orhan Can, yani namı değer Babacan telefonla bir süre konuşuyor.
Bu sırada Özal, konutunun direk telefonunu veriyor.
Ardından şaşkın şaşkın birbirimize bakıyoruz ve istihbarat şefimiz Uğur Cebeci‘yi, ardından müessese müdürü Erkan Göksel‘i arıyoruz ve başbakanın verdiği numarayı iletiyoruz.
Ardından 45 dakika kadar sonra bize verilen talimat ile Ankara’dan Yeşilköy Askeri Havalimanı’na gizlice gelen Turgut Özal‘ı karşılamaya gidiyoruz.
Resmen eskortluk yapıp Başbakan’ı, Erol Simavi’nin bulunduğu Hilton Oteli’ne getiriyoruz.
Yaklaşık iki saat sonra Özal çıkıyor ve Ankara’ya geri dönüyor.
Gizli görüşmede neler konuşuldu bilmiyorum ama Erol Simavi’nin yazdığı “Sayın Başbakan” başlıklı yazının sürmanşetten yayınlandığı gün, o gündü.
Burak Ersemiz
