Rengimiz, ırkımız, etnik kökenimiz, milliyetimiz, dilimiz, cinsiyetimiz, dini inançlarımız, inançsızlığımız farklarımız mı? Yoksa birbirimize üstünlük kurmaya çalıştığımız şeytanlığımız mı?
Soralım kendimize, “Yeni doğan bir bebek hangi dilde ağlar? “
İnsanız ama kendimize en büyük kötülüğümüz aynı dilde ağlayan bebekleri büyüdükçe düşmanlık içeren kendi yarattığımız farklarımız dediğimiz kötülüğü öğreterek insan değil canavarlar yetiştirmemiz.
Yok oluş Tanrı kaynaklı olmayacak.
Boşuna kendi kötülüğümüzü görmekten kaçınmak için suçu Tanrı’nın üzerine attığımız kıyamet senaryoları kolaycılığına kaçmayalım.
Bizden önce ki beş adem devinimi kendini böyle tüketti.
Biz Altıncı adem devinimin de böyle tükeneceğiz.
Kısaca sadece “insan” olduğumuzu fark etmediğimiz sürece nice adem devinimlerini tüketeceğiz, nice adem devinimlerinde tükeneceğiz.
(F.Ç)
Fuat Çimen
