Sene 1989 ya da 1988 izinli olduğum bir gece Cemiyette içiyorum Orhan Can aradı.
“Kabataş açıklarında demirleyen Yeşilada Feribotunda üç ilaçlama memurundan haber alınamıyor. Serhat tekneyi bulamadı sen de bir git” dedi.
Gittim tekne tuttum gemiye çıktım.
Baktım polisler ve Savcı Küpeşte’de duruyorlar.
Beni görmelerine fırsat vermeden açık bir kapıdan daldım Feribota.
Yapayalnızdım ve üç ceset bulmam lazımdı.
Feribot büyüktü iki saatten fazla dolaştım tek tek cesetleri buldum. Fotoğraflarını çektim.
Boyunlarında kimlik vardı onları da cesetlerin üzerinde çektim.
Vesikalık o zaman olmazsa olmazdı.
“Neden benden başka biri yok içeride” diye düşünerek bir saatte de dışarı çıkabildim.
Orhan Can’ı anons ettiğimde telsizden “Sen misin 118 yaşıyor musun, başkası ile mi konuşuyorsun” dedi. “Benim” dediğimde alkış sesi duyuldu. (118 telsiz kodumdu)
Sonrasını ve öncesini Orhan Can anlatsın 😍
Burak Ersemiz
