Bugün pazar, geride ve ilerde iki hayat var…
şanslıydım, çocukluğumda hayalini kurduğum işi yaptım…
keşke diyeceğim pek fazla bir şey bırakmadan, işi bıraktım…
iş gereği çok yer gördüm, çok insanla tanıştım…
hayatım bir röportaj havasında geçti…
gittim, gördüm, gözlemledim; yazdım, çizdim, anlattım…
yaşamak isteyenleri, ölenleri, hayatı yeniden yaşama fırsatı bulanları, ölümden dönüp ikinci hayatı yakalayanları…
yalanları, yalanları gerçek sananları, tüm bunların farkında olup bilmeze yatanları…
kaybedenleri, kaybederken kazananları, kazanırken kaybedenleri ve kazananları…
günü birlik çıkarlar uğruna değerleri satanları…
tarifsiz oyunlar oynayanları, sonra hiçbir şey olmamış gibi yapanları…
belki de en önemlisi; kıyıda yaşayıp da hayata tutunanları…
hepsi bende iz bıraktı… birçoğunu önümdeki hayata bıraktım…
yani daha yazılacak çizilecek çok şey var… tüm bunların içinde bir şey var ki, hiç unutmam…
bir yılbaşı günü işsiz kalıp sokaklarda avare avare dolaşmamı…
vitrinlere bakıyor gibi yapıp da hiçbir şey görmemeyi…
kalabalıklar içinde yalnız olmayı ve o derin sessizliği… eve gidememeyi…
bir sinemaya girip başka bir hayata geçmeyi… bir diğer filmle bir başka hayatı seyretmeyi…
velhasıl kendinden uzaklaşmayı…
sonra geri döndüğünde gerçeğinle yüzleşmeyi ve yeni bir hayat hayal etmeyi…
işte o hayal ettiğiniz yerde yeni bir hikaye başlıyor…
aradaki zamanda, geçmişin hesaplaşması içinde kendinizi tanıyorsunuz…
‘yarım asırlık ömründe kendini nasıl tanımlarsın?’ diye sorarsanız, yanıtım net olur: hayal eden çocuk…
şimdi önümde yeni bir hayat var… biriktirdiğim her şey cebimde…
hayallerim yine yanımda…
bana sadece yürümek kalıyor bu yeni yolda…
zaman da bana göz kırpıyor, ‘beni iyi kullan’ diyor… gazetecilikten deneyliyim…
işimi yaparken öğrendiğim bu kuralı geleceğe de taşımalıyım…
sakin ve stressiz bir hayat için bu önemli… gün ağardı…
birazdan sabah yürüyüşümü yapacağım…
sonra demli bir çay… ardından bilgisayarımın klavyelerinde gezineceğim ve yeni hayatımın hikayelerini yazacağım…
hayatın bana öğrettiği gerçek, ilk derslerimin konusu olmuştur: umutsuz olmamak gerek…
her yeni gün yeni bir hikayedir, yeter ki isteyin…
mutlu pazarlar…
Engin Başçı
