Bu güne kadar yazmadığım
Bir anı
69 Senesinin Kışı İkinci yarı yeni başlamış hava buz gibi
Rahmetli Babam aldı beni Şeref Stadına Antremana götürdü
Babam Divan ve Kongre Üyesi Baba Hakkı’larla 2 yıl aynı Takımda top oynamış ve Edirne’de 2. Dünya Savaşında Hudutta Aynı Çadırda Baba Hakkı’yla Askerlik yaptığı için
Tanımadığı yok Antremana gittik
Babam herkesle Muhabbet
Bana Vedat Okyar’ı gösteriyor Bu Futbollcuyu bu sene Bursa’dan Aldık Babası
Yakın Arkadaşımdır diyor
Antreman bitiyor
Futbolcular Soyunma Odasına gidiyor Babam Dostlarıyla Muhabbette o zamanki yöneticiler soyunma odasından çıkan topçular
Beni seviyorlar başımı okşuyorlar Mutluluktan uçuyorum
Vedat Okyar yanımıza geliyor
İbrahim Abi sende Araba varmı diyor Babam Huyumu bilirsin ben buraya yürüyerek gelmeyi severim diyor
Vedat Okyar Abi ben servisi yapıp geliyorum diyor
Servisi sonradan Babam Anlatıyor Topçulardan Sanlı ile Vedat Okyardan başka kimsede Araba yok
Topçuları Beşiktaş Köyiçine bırakıp geliyorlar
Bir müddet Sonra Vedat Okyar geliyor İbrahim Abi Ufaklık üşümüştür Sizide
Köyiçine bırakayım diyor
Babam biz yürürüz ben yürümeyi seviyorum desede
Vedat Abi olmaz çocuk üşüyor abi deyip beni kuçağına alıyor arka koltuğa oturtturuyor
Arabaya biniyoruz Rüyada gibiyim Vedat Abiyle Aynı arabadayım
Babam Vedat işin yoksa
Bebeğe gidelim yemek yiyelim diyor
Yol uzadı Sevinç’ten uçuyorum
Deniz kenarında Lux bir Restorana geliyoruz
Yemek yiyoruz
Dönüşte Vedat Abi bizi Abbasağaya eve kadar bırakıyor
İbrahim abi görüşürüz Babamda ona Babaya Selam
Diyor Ayrılıyoruz
Öyle güzel öyle Mütevazi
Bir insandı
Nur’larda yat Güzel Abim
Nur’larda yat Güzel Babam
Yelken Birol
EFSANE KAPALI grubu
