Dört yıl önce bugün maskeli adamlar tarafından bayıltılıp saldırıya uğradım.
Biri gelip göğüs kafesimi testereyle ortadan ikiye ayırdı, diğeri yüreğimi eline alıp hassasca okşadı, sevdi sonra tekrar yerine koydu…
Uyandığımda maskeli o adamların aslında çok güçlü yürekli insanlar olduğunu anladım.
Hatta elebaşları olan gecenin bir vakti gelip, hatırımı sorduğunda, “kalbime giren ilk erkek sizsiniz” bile dedim…
Sonra; günlerden bir gün göğüs kafesimi ikiye yaran uçup gitti aramızdan.
Adının Mehmet Susam olduğunu öğrendim.
Yuva kurmasına iki hafta vardı oysa; evlenip yuva kuracaktı. Ama çılgın biriydi.
Yüzlerce metre yüksekte uçar, yitirdiği anne-babasına oralarda yakın olduğunu hissederdi.
Mertti. Dürüsttü. Bu dünya O’na dardı. Gitti.
Sonra ben bilmem kaçıncı kez ölümden döndüğümde yüreği yumuşacık bir hekimle tanıştım.
Meğer O da bana iki yıl önce saldıranlar arasındaymış (!) Adı: Oguz Yilmaz mış…
Gazeteciyim ya!
Araştırdım ve elebaşlarını buldum. Kod adı: Sarıkamış Kahramanı’ymış.
Saldırının planlayıcısını öğrendiğim de ise “şoke oldum” (!) 
)
Adı: Burak Ersemiz ‘miş
O yürek saldırımdan sonra òğrendim ki; gerçek saldırganlar o maskeliler değil, yıllarca yanımda gözüküp, çıkarı uğruna herşeyi göze alanlarmış. 
Yine de herkesin yolu açık olsun diyorum.
Özellikle de maskeli, güçlü yüreklilere.
Sayenizde iki yürek (Fırat Gürsoy , Ayşe Deniz Gürsoy) pırıl-pırıl geleceğe yürüyor…
Yaşar Gürsoy
