İnsanın her halini yaşadım.
Sevginin tüm versiyonlarını en ince damarıma kadar taşıdım…
Aşkın kitabını yazacak kadar, sarhoşluğunun tadını, hazzını hayatımın akışını değiştirmesine izin verecek kadar en uçlarda yaşadım…
Hayal kırıklıkları da oldu, aldanışlarım da…
Aldanış benim anlamlandırmamın bir sonucu dedim onardım hep acıyan aynı yerimi, kalbimin en derinini…
Kendime sakladım defaların izlerini…
Şerefsiz sevdalara demir atmadım…
Hakkım olmayana el uzatmadım, açılmış yolların haricinde iz bırakmadım…
Kandırılmış bir çift gözden akan yaş olmadım…
Utanmadım hiç, utandırmadım…
Ben 17’mde de aynı adamdım, 50’mde de…
Beni nasıl bilirsen öyle…
Hiç yanıltmadım…
Bunları neden mi yazdım? İşte… bu gece de böyle…
Ayhan Durmuş
