Delilikse delilik, bilmiyorum.
Katıldığım televizyon programlarının ardından asla kendimi izlemem.
Her radyo programımın kaydı vardır ama açıp dinlemem.
Basılmış kitaplarımı ise bir daha okumam.
Sadece üretmeyi severim ben. Yazmayı ve araştırmayı.
Noktayı koyduğum an ise yitip gitmiştir zaman.
Her işimde ciddi uykusuzluk, travmalar ve içilen paketlerce sigara vardır.
Verilen muazzam emek ve elde edilemeyen çok şey.
Hepsi hepsi bir Jim Morrison şiiri gibi…
“ölüm hepimizi meleğe dönüştürür
ve bize meleklerin kanatlarını verir.
bizim omuzlarımız
kuzgunların pençeleri gibi olur.”
